Europejska Karta Socjalna stanowi uzupełnienie Europejskiej Konwencji w dziedzinie praw społecznych obywateli. Mechanizm kontrolny postanowień EKS był skonstruowany w sposób, który nie umożliwiał skutecznie dochodzenia praw wynikających z przepisów zawartych w akcie przed sądami krajowymi. Powołane na mocy postanowień EKS dwie nowe instytucje — Komitet Niezależnych Ekspertów i Komitet Rządowy nie mogły podejmować działań prawnie wiążących przeciw rządom państw naruszającym postanowienia aktu. Jak pisała B. Skulimowska: „znaczenie karty jako instrumentu inspirującego postęp społeczny jest niekwestionowane i choć wpływ orzecznictwa organów kontrolnych na ustawodawstwo krajowe nie zawsze był natychmiastowy, to w dłuższym okresie czasu dokonano wyraźnego postępu. Powszechnie wiadomo jednak, że w porównaniu z siostrzaną Konwencją Praw Człowieka, Karta społeczna jest mniej skutecznym instrumentem ochrony praw, m. in. ze względu na niedoskonałość systemu kontrolnego" ^{[ 45 ]}. Niedoskonałość ochrony praw ekonomiczno-społecznych skłoniła państwa członkowskie Rady Europy do kilku modyfikacji i uzupełnień EKS, skutkiem czego było przyjęcie w 1996 r. nowego aktu wyczerpująco regulującego zagadnienia ekonomiczne i socjalne. Ostatecznie w zmodyfikowanej EKS znalazły się prawa już wcześniej ustanowione, tj. prawo do bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 3), poradnictwa zawodowego (art. 9) czy zabezpieczenia socjalnego (art. 12), jak całkiem nowe, bardziej „postępowe" zabezpieczenia: prawo do godności w miejscu pracy (art. 26), do ochrony przed biedą i wykluczeniem (art. 30) czy prawo do mieszkania (art. 31) ^{[ 46 ]}.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: O prawach człowieka i obywatela Rodzaje i formy ochrony praw i wolności w Polsce

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word