Żadnego państwa nie stać i nie będzie nigdy stać na pełną opiekę. Po prostu z założenie jest to nie możliwe :)
Jednak dyskusje o pierwszeństwie dzieci są bardziej emocjonalne, niż logiczne. Bo logika mówi, że to są najdrożsi pacjenci: najdłużej będą kosztować, a nie przynosić korzyści. Najwięcej korzyści będą przynosić jednak osoby w wieku produkcyjnym. Ale uprzywilejowanie tej grupy jest jakoś ganione w odczuciu społecznym.
Myślę więc, że myślenie logiczne jest raczej niemile widziane w społeczności ludzkiej. I to nie tylko w tym temacie.
Jest też inne wytłumaczenie tego zjawiska: co innego deklaracja w odpowiedzi na zapytanie ankietowe, a co innego rzeczywiste zachowanie. I tu by ciekawe były obiektywne badania zachowań społecznych.

Kto mówi o zdrowych zmysłach polityków? Nie przesadzajmy. Pytanie, czy starczyłoby na wszystko dla wszystkich bez nakładów na szarlatanerię? Odpowiedź oczywiście jest jasna - w medycynie zawsze będziemy musieli ustanawiać priorytety. Zawsze trzeba będzie powiedzieć w pewnych przypadkach, że ta terapia jest dla tego pacjenta zbyt kosztowna. W tej sytuacji,my ludzie starsi i mocno starsi musimy zaakceptować, że lepiej wydać górę pieniędzy na leczenie pacjenta, którego rokowania są lepsze. Przykro mi, ale tani sentymentalizm nie zastąpi drogich leków i urządzeń, a na wszystko dla wszystkich nigdy nie starczy.

1. Grundgesetz
2. Allgemeines Gleichbehandlungsgesetz (AGG)

Ad 1 - Zasada Powszechnej Równości (Allgemeiner Gleichheitssatz):

www.gesetze-im-internet.de/gg/art_3.html

Co prawda na temat wieku nic w tym paragrafie niemieckiej konstytucji nie ma. Ale tu działa punkt 2. AGG jest w ostatnich latach (uchwalona nie tak dawno) jedną z najskrupulatniej kontrolowanych społecznie i medialnie ustaw w Niemczech. Kto przeciw niemu wykroczy, musi się z reguły ciepło ubrać.

A tak swoją drogą to dopóki Krankenkassen pokrywają - w całości lub częściowo - koszta homeopatii, akupunktury, "tradycyjnej medycyny" takiej czy srakiej i podobnych szarlatanerii, to trudno mówić o jakiś kryzysie - nikt przy zdrowych zmysłach w kiepskiej sytuacji finansowej nie wydaje szmalu na bzdury.

Uważam że takie dyskusje są potrzebne ponieważ trzeba naprawdę rozdzielić przy obecnym często ograniczanym dostępie do medycyny oraz dużym natężeniem pacjentów pacjentów na tych którzy mają pierwszeństwo w leczeniu. Na pewno dzieci leczyć pierwszorzędnie ponieważ to one będą w przyszłości nas utrzymywać i muszą jakoś wytrzymać do tego wieku, a potem leczyć dorosłych w wieku produkcyjnym ponieważ gdyby nie oni to nie mielibyśmy dostępu do codziennych potrzebnych rzeczy produkowanych przez ich grupę, a na samym końcu starszych ponieważ lepiej najpierw zająć się kimś kto będzie żył dłużej, a nie odkładać ich na bok i zajmować się każdym staruszkiem.

Jakie pytania, takie odpowiedzi. Gdyby pytano, przy jakich wadach rozwojowych należy zabić noworodka, to dopiero mielibyśmy ciekawe odpowiedzi. A problem w tym, żeby wydawać pieniadze na leczenie, które bedzie dostępne dla wszystkich, a nie np. na zbrojenia. Wtedy nie będzie tak, że będą pacjenci z dobrym ubezpieczeniem, w przypadku ktorych przeprowadzać się będzie wszelkie możliwe badania - potrzebne i niepotrzebne - bo ubezpieczalnia zapłaci, oraz pacjenci z lichym ubezpieczeniem, przy których nie opłaci się chodzić. A tak niestety bywa. Inaczej mówiąc, nie chodzi o to, jak dzielić tort, żeby wszyscy byli zadowoleni, ale żeby ten tort wystarczył dla wszystkich.