Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
199.417.673 wizyty
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 218 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"
Anatol France - Bogowie pragną krwi
Mariusz Agnosiewicz - Kryminalne dzieje papiestwa tom II

Złota myśl Racjonalisty:
"Wolnej myśli nie da się wsadzić w kamasze".
 Państwo i polityka » Stosunki międzynarodowe » Wojna w Iraku

Raport z polskiej strefy 2003: Dostawy i jakość wody, stacje uzdatniania [1]
Autor tekstu: oprac. W. Matraszek

Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Raport — Irak
Strefa Środkowo-Południowa
Babilon — Warszawa, Lipiec 2003 r.

12.1. Ocena ogólna

Większość stacji uzdatniania wody pracuje, ale wymaga natychmiastowej naprawy. Z uwagi na niepracujące w większości zbiorniki wieżowe, system dystrybucji wody wymaga zwiększonej ilości pomp, a także małych pomp przy budynkach oraz zakładach przemysłowych. To z kolei wymagać będzie zwiększonego zapotrzebowania na prąd. Systemy wodne zależne są od dostaw prądu, by móc działać. Dla zobrazowania sytuacji szczegółowo omówiona będzie sytuacja w dwóch prowincjach, administrowanych w przyszłości przez polskie GST (będą miały duży wpływ na zlecanie robót, umożliwiających normalne działanie instytucji publicznych — zaistnieje, zatem potencjalna możliwość dostarczenia wyposażenia i części, bowiem pierwszeństwo przy wykonaniu prac będą miały firmy miejscowe).

Babilon

Szacuje się, że 75% stolicy prowincji ma uzdatnianą wodę. Pobór wody ma miejsce z rzeki Szatt al-Hilla. Przesyłana jest ona do 3 stacji uzdatniania wody, które rozprowadzają wodę po al-Hilli, poprzez system pompowni. System pracuje na 80% swoich możliwości — 7800 m3/godz.

Miasto al-Hilla posiada 3 stacje uzdatniania wody: starą, nową i Atajalla. Dodatkowo istnieje 12 stacji uzdatniania wody w prowincji:

* stara stacja, zbudowana przez Brytyjczyków w 1956 roku o wydajności pomp 6.000 m3/godz., nie wymaga natychmiastowej naprawy;

* nowa stacja, zbudowana w 1986 roku o wydajności 6.000 m3/godz. pracuje na poziomie 4.000 m3/godz. — z uwagi na awarie pomp i silników na ujęciu wody. Część rurociągów jest uszkodzona i wymaga naprawy. Stacja jest częściowo, sterowana elektronicznie. Chlorowanie jest dwufazowe, ale obecnie jedynie jedna faza pracuje, z uwagi na pęknięty rurociąg. Występują braki w częściach zamiennych dla pomp i silników.

* Atajalla ma problemy z uwagi na brak części zamiennych. Wydajność stacji wynosi 1.800 m3/godz.

Dodatkowo jedna jest w budowie (Nowa 2), ale nie została jeszcze ukończona.

Karbala

Przed wojną system funkcjonował i zaopatrywał 80% miasta. Testy wykazywały obecność bakterii j niską zawartość chloru — władze zalecały używanie przegotowanej wody. W trakcie wojny został mocno uszkodzony budynek administracyjny i dotychczas nie został odbudowany. Główne problemy to: pilna naprawa stacji Hay Hussein, wprowadzenie opłat, aby wydział posiadał budżet, zatrudnienie personelu posiadającego odpowiednie wyszkolenie, regularna wymiana filtrów, ocena stanu rurociągu w mieście.

Karbala posiada kilka stacji uzdatniania wody, z czego 3 są w budowie. Posiada 6 zbiorników wieżowych i dwa ziemne.

* Stacja „Projekt 7 Kwietnia" wybudowana w 1983 roku, jest największą w Karbali — 120.000 m3/dobę; główne problemy to, sterowanie elektryczne i braki w zasilaniu oraz uszkodzone ujęcie wody. Obecnie prowadzone są prace remontowo — budowlane. Woda przepompowywana jest przez pompownię (7 pomp o wydajności 1.400 m3/godz. każda) wymagającą remontu.

* Stacja Hay Hussein (45.000 m3/dobę), zbudowana w 1969 roku stanowi największy problem dla wydziału wodnego. Podmywanie fundamentów powoduje ich pęknięcia i stwarza zagrożenia dla konstrukcji. Ma ponadto uszkodzone zasuwy, pęknięte rurociągi i niesprawne pompy. Stacja dostarcza 30% wody do miasta, ale złej jakości (bakterie, mała zawartość chloru). Przepompowania dla tej stacji też wymaga pilnych napraw.

* Trzecia stacja (20.000 m3/dobę), wybudowana w 1958 roku nie wymaga pilnych napraw.

Dodatkowo woda jest rozprowadzana do miasta i okolic przez samochody cysterny (16 szt). Przed wojną planowano wybudowanie 4 dodatkowych stacji, co zwiększyłoby zarówno ilość, jak i ciśnienie wody. Powyższe problemy zostały potwierdzone podczas wizyty w stacji uzdatniania wody w Diwanija (4.000 m3/godz.): uszkodzone zasuwy na wlocie, nieczyszczone osadniki i zbiornik (5000 m3), nie wymieniane filtry, uszkodzone rurociągi, brak części zamiennych do pomp, silników i urządzeń, brak wystarczającej mocy generatora w przypadku braku dostawy prądu z sieci (bardzo częste i długie okresy), ogólny bałagan. Dodatkowo dochodzi do tego brak własnej inicjatywy, oczekiwanie, że wszystko dostanie się z zewnątrz (brak wiedzy, czy coś można załatwić na rynku lokalnym).

12.2. Stopień zaspokajania potrzeb

Dostawa wody stanowi jeden z najważniejszych (po dostawach prądu) priorytetów. Władze CPA/GST przeznaczają znaczne środki na doprowadzenie wody do poziomu sprzed wojny, jak i na poprawę jej jakości. Wspomagają te działania dodatkowo różne organizacje humanitarne. Zarówno przedstawiciele nowych władz irackich, jak i Amerykanie (CPA/GST), nie podnosili tego problemu jako zasadniczego. Stąd dostawy wody (ciągle wrastające) można uznać na tym etapie za wystarczające.

12.3. Sieć kanalizacyjna, oczyszczalnie ścieków, efekt ekologiczny

Kanalizacja ograniczona jest jedynie do części aglomeracji miejskich i wymaga szybkich napraw. Często ścieki odprowadzane są do kanalizacji deszczowej. Sieć kanalizacyjna nie jest wystarczająca i wymaga polepszenia, części miast mają kanalizację. Większość zakładów i budynków posiada własne szamba, które rzadko są opróżniane i serwisowane. Stwarza to sytuację, w której ścieki zrzucane są bezpośrednio do rzek, strumieni i kanałów. System oczyszczalni ścieków w większości przypadków nie pracuje i wypuszcza nieczyszczone ścieki dalej.

Babilon

Tylko 10% al-Hilli jest podłączone do kanalizacji; w planach wydziału kanalizacji planowane jest zwiększenie do 40%. Pozostałe 90% mieszkańców nie jest podłączona do systemu i używa szamb.

Funkcjonuje 10 podstacji pompujących ścieki do oczyszczalni. Oczyszczalnia ścieków może przyjąć obecne ilości ścieków. Oczyszczalnia ma wydajność 12.000 m3/dobę, ale może obecnie pracować na 40-50% swojej wydajności. Z uwagi na wprowadzone sankcje po wojnie 1991 roku — brak było części zamiennych. Wszystkie pompy (o wydajności 2595 m3/godz.) i silniki (o mocy 55 kW) na wlocie (pierwszy etap — usuwanie stałych zanieczyszczeń) obecnie pracują, ale wymagają pilnej konserwacji. W drugim etapie ścieki dostarczane są do dwóch zbiorników napowietrzania. W każdym zbiorniku jest sześć aeratorów. Każdy aerator obsługiwany jest przez jeden silnik o mocy 45 kW i jedną przekładnię.

W każdym zbiorniku pracują jedynie po trzy aeratory — sześć silników i jedna przekładnia są uszkodzone.

W trzecim etapie ścieki są dostarczane ze zbiorników za pomocą dodatkowych dwóch pomp, z których tylko jedna pracuje. Szlam jest usuwany za pomocą trzech pomp i przesyłany do suszenia. Woda jest oddzielana od mułu za pomocą trzech dodatkowych pomp. Jedynie jedna pompa przy usuwaniu i jedna pompa przy oddzielaniu pracują. Pozostałe pompy i silniki do nich są zepsute.

Karbala

System w Karbali składa się z dwóch oddzielnych sieci: odwodnienia i ścieków. Są dwie fazy odprowadzenia ścieków, obejmujące 30% miasta. Druga faza została zaprojektowana, ale nie zrealizowana. Pierwsza faza obejmuje tereny wokół świętych miejsc. Na pozostałym obszarze użytkowane są szamba, mimo wysokiego poziomu wody gruntowej. Są trzy stację pomp przepompowujące ścieki do oczyszczalni. Oczyszczalnia pracuje tylko na części swojej wydajności.

Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej i bagienne (marshe) podłoże, na którym zbudowana jest oczyszczalnia, większość gruntów jest zanieczyszczona ściekami. Spodziewane jest zatwierdzenie projektu na nowe pompy i wyposażenie elektryczne. Firma Bechtel przygotowuje projekt podłączenia nowych mieszkańców do systemu. Zbiorniki napowietrzania były używane jako zbiorniki na paliwo i wymagają oczyszczenia (spodziewane jest oczyszczenie zbiorników do 15 sierpnia 2003 r.).

Jezioro Razaza jest zlokalizowane w odległości około 20 kilometrów od Karbali. Poziom wody w jeziorze jest 30 metrów powyżej poziomu miasta, co powoduje wysoki poziom wody gruntowej i konieczność zastosowania drenażu. Woda do jeziora odprowadzana jest z powrotem kanałem z wieloma stacjami pomp.

12.4. Utylizacja odpadów

Indywidualne gospodarstwa wyrzucają odpadki bezpośrednio na ulice. Pracownicy musza, usuwać odpadki bezpośrednio z ziemi.

Babilon

Samochody śmieciarki usuwają odpadki z al-Hilli i okolic. Miasto posiada 17 samochodów.

Z niektórych zostały ukradzione akumulatory, część wymaga konserwacji. Miasto zatrudnia na stałe 100 pracowników do usuwania odpadków i 100 tymczasowo. Mniejsze miasta mają jeden lub dwa samochody do usuwania nieczystości.

Karbala

Usuwanie odpadków odbywa się jedynie w centrum miasta — w okolicy meczetu. Na pozostałym obszarze odpadki były bądź palone, bądź wyrzucane w dowolnych miejscach. W czasie wojny odpadki nie były usuwane przez 4 tygodnie. Wydziały sanitarne sił amerykańskich (SEEBEES — Task Force Charile) przygotowały wysypisko śmieci z perspektywą ich składowania w okresie 1,5-2 lata. Brakuje sprzętu. Jest jedynie 12 śmieciarek i dwa spychacze (wymagające naprawy) na wysypisku.

12.5. Kanalizacja burzowa

Kanalizacja burzowa nie została jeszcze zbudowana w przeważającej większości miast. Tego typu kanalizację posiadają jedynie nieliczne. W większości przypadków kanalizacja burzowa działa jako sanitarna.

Babilon

Kanalizacja burzowa obsługująca al-Hillę została zbudowana łącznie z kanalizacją sanitarną, w ramach 4-fazowego projektu, którego tylko etap pierwszy został wykonany. System składa się z 27 km rurociągu kanalizacji burzowej, pięciu pośrednich pompowni i jednej pompowni głównej, które przepompowują wodę do rzeki Szatt al-Hilla. Pompownia pracuje 8 godzin dziennie i jest sterowana ręcznie. Pompownia posiada 3 pompy, z których tylko jedna pracuje. W pompowniach pośrednich także pracują jedna lub dwie pompy, a pozostałe służą jako części zamienne. W prowincji po jednej pompowni istnieje w następujących miastach: al-Kejfel, al-Madhtija, al-Haszmaja, al-Hindija, al-Musajjib, al-Goballa i Szebib. Większość powierzchni chroniona jest jedynie otwartymi kanałami drenażowymi odprowadzającymi wodę, wydalającymi wodę burzową do rzek.

12.6. Nawadnianie

Babilon

W prowincji istnieje 30 pompowni nawadniających, zasilających 1200 km kanałów nawadniających. Indywidualni farmerzy są odpowiedzialni za konserwację własnych pomp i kanałów. Kilka pompowni wymaga znacznych napraw. Kilka pompowni ucierpiało z powodu braku prądu.


1 2 Dalej..

 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Raport z polskiej strefy 2003: Edukacja
Raport z polskiej strefy 2003: Bezpieczeństwo publiczne


« Wojna w Iraku   (Publikacja: 02-04-2004 Ostatnia zmiana: 09-01-2011)

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 3348 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365