Od najdawniejszych czasów znany jest zwyczaj pogrzebowego palenia zwłok ludzkich. Zwyczaj ten znany był Indom, Grekom, Rzymianom, Słowianom, Germanom i wielu innym ludom; chrześcijanie natomiast, zapożyczając religię jednej z sekt żydowskich, przejęli od żydów również zwyczaj zachowywania i grzebania zwłok swych zmarłych.

W nowszych czasach, jeszcze przed oficjalnym wprowadzeniem krematoriów w poszczególnych państwach, pojedyncze osoby poruszyły zagadnienie spalania zwłok. Fryderyk Wielki, wyruszając na wojnę w r. 1741 zastrzega, by w razie śmierci spalono jego zwłoki „na wzór Rzymian". Z wojny tej Fryderyk wrócił żywy, lecz idea jego zaczęła się szerzyć.

W r. 1752 księżniczka pruska Zofia została po śmierci spalona na skutek swej ostatniej woli, zaś w 18 lat później spalono w Paryżu zwłoki słynnej artystki Jean, która wyżej stawiała ten estetyczny i higieniczny sposób niszczenia zwłok, niż powolne gnicie w ziemi i konserwowanie w zwłokach przeróżnych bakterii. Przykład ten naśladowały wybitne osobistości świata ówczesnego.

Na skutek inicjatywy wybitnych uczonych, jak np. Moleschotta, Pettenkofera, Focheta, Virchowa i wielu innych, oraz uchwał kongresów lekarskich, zagadnienie budowy krematoriów stało się aktualne. W r. 1873 inżynierowi Fryderykowi Siemensowi z Drezna udało się zbudować piec regenerator, mogący utrzymać stale rozgrzane powietrze do 1000° Celsjusza zdolny spopielać zwłoki ludzkie w ciągu kilku kwadransów bez zetknięcia się z ogniem i bez pozostawienia organicznych resztek i nieprzepalonych kości. Po wypróbowaniu tego pieca na zwłokach zwierzęcych, dnia 9 października 1874 r. zostały spalone zwłoki arystokratki angielskiej, lady Dilke i pani Tilenius, żony doktora z Wiesbadenu

Wprowadzenie zwłok do pieca kremacyjnego

Obecnie krematoria (czyli zakłady palenia zwłok) istnieją w następujących państwach w poniższej liczbie: w Finlandii, Łotwie, Gdańsku i Rosji po l; Austrii, Holandii, Portugalii, Danii po 2; Szwecji i Norwegii po 3; Czechosłowacji 7; Francji i Szwajcarii po 16; Anglii 18; Włoszech (katolicko-faszystowskich!) 32, zaś w Niemczech 83. Poza Europą najwięcej krematoriów jest w Japonii — ponad 100, w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej — 93, oraz liczne krematoria w Australii, Indiach, Transwalu, Argentynie i Brazylii.

Krematorium w Zurychu

W samych Niemczech w r. 1900 w 24 krematoriach spalono 6.084 zwłok, w r. 1918 w 53 krem. — 15.873 zwł., w r.1927 w 77 krem. 40.066 zwł., zaś w r. 1928, tylko w drugim kwartale w 82 krem. spalono już 12.085 zwł., (w tym: mężczyzn 6568, kobiet 5517), co świadczy o stałem zwiększaniu się liczby zwolenników kremacji w Niemczech. 

W krótkich słowach znaczenie i doniosłość kremacji można wyrazić w następujących 10 punktach:

K R E M A C J A:

1. jest najidealniejszym sposobem usuwania zwłok; 
2. odpowiada wszelkim wymogom higieny;
3. rozwiązuje kwestię braku miejsca dla cmentarzy w miastach;
4. jest niezastąpiona podczas epidemii, wojen i t.p.;
5. zwalcza wiekowe zabobony;
6. jest najestetyczniejszym, najbardziej celowym i najtańszym sposobem usuwania zwłok, dostępnym nawet dla najbiedniejszych;
7. rozwiązuje kwestię łatwego i taniego przewożenia zwłok;
8. upraszcza pogrzeb i czyni go znacznie tańszym; 
9. jest dowodem i sprawdzianem wysokiej kultury narodu;
10. nie ma nic wspólnego z polityką, ani z przekonaniami religijnymi.

Sprawą kremacji zaczęto się zajmować w Polsce po r. 1905. Pierwszy zabrał głos J. Hornowski w r. 1907 w czasopiśmie „Zdrowie", zaś propagatorem tej idei na szerszą skalę był i jest Wojciech Szukiewicz. Rada Miejska m. Sosnowca w r. 1927 uchwaliła wniosek o budowie pierwszego krematorium w Sosnowcu.

Jeden z rozdziałów "Ilustrowanej Encyklopedii Wolnomyślicielskiej", opracowanej przez H. Halperna i A. Żbikowskiego, wydanej przez wydawnictwo "Wolnomyśliciel" z Lublina w roku 1929. Oprac. J.R.

Zobacz także te strony: Grzebanie a kremacja ciał Jesteś niewierzący? Przygotuj się na śmierć! Amieszti - ceremonie pochówku

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Grzebanie a kremacja ciał Jesteś niewierzący? Przygotuj się na śmierć!

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (3)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word