Po drugie, powinniśmy mieć na uwadze, że poznawanie historii tylko w oparciu o oficjalne dokumenty publikowane przez wielkie organizacje państwowe i religijne może co najwyżej dać obraz powierzchowny, za którym przecież zazwyczaj kryją się inne, zakulisowe i nigdzie nie dokumentowane działania oraz mechanizmy, które nie lubią światła dziennego. Kłamstwo i mistyfikacja od zarania dziejów były chętnie stosowanymi narzędziami uprawiania polityki, podobnie jak dezinformacja nieprzyjaciela podczas wojny, a fałszywe obietnice, matactwa i jawne nawoływanie do zbrodni przez wielu papieży stanowią wystarczającą podstawę do podejrzenia, że fałsz jest nie tyle doraźnym, co stałym składnikiem metodyki rządzenia tej i wielu innych organizacji religijnych. Stąd też dla wydobycia na światło dzienne wiedzy o tym, co tajne, historycy muszą czasem odwoływać się do metod kryminalistycznych, w tym tych, które pozwalają na stworzenie portretu psychologicznego mordercy. W tym przypadku chodzi zaś o to, czym w rzeczywistości dla papieży jest Kościół i tron, na którym zasiadają i jakie metody sprawowania władzy sternicy Piotrowej nawy uważają za dopuszczalne z etycznego punktu widzenia.

Podczas wojny trzydziestoletniej, toczonej w imię władzy sprawowanej za pomocą religii, zginęły miliony ludzi; całe miasta zostały wymordowane. Religijny zabobon, z jednej strony podsycany przez cynicznych graczy, z drugiej wynikający z próby wyjaśnienia zła tego świata obecnością szatana, wywołał zbrodnie na apokaliptyczną skalę i ukazał struktury społeczne, których budząca grozę krwiożerczość przeraża dużo bardziej niż fantastyczne wytwory wyobraźni.

Ten „zły duch" jednak wciąż istnieje i krąży po świecie: kusi i zwodzi ludzkość, próbując znów wciągnąć ją w danse macabre religijnego szaleństwa. Zadaniem racjonalistów jest zgładzenie tego smoka, strącenie go z nieboskłonu ludzkich wyobrażeń w niebyt światłem rozumu i trzeźwością osądu. Tu nie ma miejsca na litość i wahanie: ta bestia posiada zdolność do odradzania się i, jak zawsze, łaknie tylko ludzkiej krwi.

Historia ludzkich nieprawości posiada liczne białe plamy, albowiem większość z nich w żaden sposób nie została udokumentowana. Na tej ponurej mapie swoje miejsce ma też Watykan. Hic sunt dracones.

Smok strzegący grobu Grzegorza XIII

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word