Jedna mała uwaga, na prawdę nie złośliwa. Kiedy pada słowo "religia" zarówno tu i w wielu innych tekstach przez Pana napisanych, w zasadzie wyłącznie (a na pewno w przeważającej części) ma Pan na myśli katolicką odmianę (wyznanie) chrześcijaństwa i tegoż katolicyzmu wskazuje Pan (niewątpliwe najczęściej) błędy. Jest jednak - proszę przyznać pewnym logicznym "przewinieniem" rozciągać tak wysnutych wniosków na pojęcie religii w ogóle, a nawet samego chrześcijaństwa. Weźmy komentowany tekst - wstępne założenie - religia żeruje na niewiedzy, uzasadnieniem jest sławetna przemiana chleba w ciało itd. Towarzyszy temu wywodowi ciąg cytatów z dziełek i kanonów katolickich. Czy można uznać, że teza jest udowodniona ? W innych tekstach podobnie - religia jest nielogiczna bo biblia ma niespójności, religia jest zła bo chrześcijanie się mordowi wzajemnie i palili czarownice itd. itp. Co na Trygława ;-) obchodzi biblia taoistę, albo chrześcijańskie wojny szamana z Kamczatki.
Że idea Boga czy Bogów Pana nie przekonuje to jedna sprawa, a to że jakiś specyficzny jej nurt (a w zasadzie jego wyznawcy) popełnia takie czy inne błędy to druga. Dla mnie na przykład nauka może stworzyć życie w próbówce, albo wszechświat w szufladzie - będę pod wrażeniem, ale co to ma do rzeczy w sprawie istnienia bądź nie Boga ? Czy jeśli zrobię to samo co mój kolega to zaprzeczę jego istnieniu ? Czy jeśli udowodnię, że wszystkim rządzi jakieś prawo, to zaprzeczę istnieniu prawodawcy ? Chyba uczciwiej byłoby jednak pisać nie o bojach "religii" z nauką, a o bojach określonych jej odmian i ich wyznawców.

>Jedna mała uwaga, na prawdę nie złośliwa. Kiedy pada słowo "religia" zarówno tu i w wielu innych tekstach przez Pana napisanych, w zasadzie wyłącznie (a na pewno w przeważającej części) ma Pan na myśli katolicką odmianę

Nie, w większości trzymam się terminologicznej precyzji, choć czasami w tej kwestii istotnie mogło dochodzić do pewnego zacierania znaczeń.

Staram się jednak nie pisać o religii, kiedy spostrzeżenia dot. jednej nie mogą być sensownie rozciągane na całość zjawiska. Może nie zawsze mi się to udawało, ale sądzę, że w większości tak.

W przypadku krytykowanego tekstu nie mam sobie wiele do zarzucenia, bo nie uważam tego za nadużycie, co najwyżej można mi poczynić zarzuty metodologiczne, że wnioski dot. religii dowodzę opierając się na faktach dot. katolicyzmu.

Dla mnie jednak jest spostrzeżeniem ogólnym teza, iż rozwój wiedzy ogranicza pole religii, czyli, że "niedomagania naukowe są paliwem dla religii". Chrześcijaństwa to z pewnością dotyczy w całości, bo dostrzegamy kurczenie się jego wpływów wraz z rozwojem nauki. Innych systemów mitologiczno-religijnych dotyczy to w takim samym zakresie, choć oczywiście nie wszystkich i nie zawsze z jednolitym nasileniem. Dotyczy to w mniejszym zakresie systemów, które nie roszczą sobie praw do całościowego wyjaśniania świata, lecz skupiają się np. na przeżyciach religijnych. Im system ma bujniejszą teologię, tym bardziej to co pisałem o katolicyzmie jest bardziej prawomocne.

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1240/q,Transsubstancjacja

pan autor cierpi chyba na jakąś twórczą niemoc. sam od siebie spisuje - już hociaż linka by podał zamiast tak maglować.

więc ja też się powtórzę:
[quote]
Autor "cytuje" KANON II: "Jeżeli ktokolwiek będzie twierdził, że materia
chleba i wina (...)

dla porównania: CANON lI.-If any one saith, that, in the sacred and holy sacrament of the
Eucharist, the substance of the bread and wine remains conjointly (...)

skąd
się wzięła ta "materia"? używany jest przekład "substancja". ustalony,
filozoficzny żargon. użycie "materii" to nadużycie -ma chyba na celu
wprowadzenie cytatu z tego teologa o protonach, neutronach i innych
bzdetach.

zrównanie orzeczeń dogmatycznych z publikacjami z
jakimś "periodyku teologicznym" bez podania źródła to kolejne
monstrualne nadużycie.

obydwa nadużycia razem to już nie potknięcie - to traktowanie czytelników jak idiotów. racjonaliści! dacie tak sobą pomiatać?
[/quote]