Alfabet wietnamski oparty jest na łacińskim. Uczniowie chińscy również opanowują latynikę (Pinyin), co ułatwia naukę pisma chińskiego i... tworzenie encyklopedii.
</span>

Gdzie można poszukać odpowiedzi na nast. pytania?
Uczenie się skomplikowanego alfabetu stanowi ogromne obciążenie ucznia. Czy można oszacować, jaka jest skala tego obciążenia (mierzona np. w miesiącach czy latach nauki) w porównaniu do nauki alfabetu naszego? Jak to wygląda na różnych poziomach nauczania (jeśli dobrze zrozumiałem, uczniowie szkół średnich muszą powiększyć swoją znajomość alfabetu, a podobnie po przejściu na poziom uniwersytecki)?
Jak ten problem wygląda u narodów sąsiadujących z Chinami? O ile mi wiadomo Japończycy posługują się podobnymi znakami pisarskimi, a przypouszczam, że Wietnam, Korea, Malezja i in. podobnie.