Łomot nie ustaje.

- Zobaczysz Panie! Tak łatwo nie damy za wygraną! Musisz nas z powrotem przyjąć, bo tu jest nasze miejsce i koniec! — wołają ludzie na przemian.

- Dopóki ja żyję, wątpię, aby to się stało! — replikuje Bóg półgłosem, a potem zwraca się do archanioła: - Słyszałeś? — Ich miejsce jest tutaj! Dobre sobie,… Co za pycha, nie? Po kim oni to mają? — pyta ze strapioną miną.

Szatan zasłania dłonią usta, by nie parsknąć śmiechem, gdy tymczasem z daleka już, dobiega ich jeszcze głos Adama:

- Ty też nas zdradziłeś Szatanie! Nie zapomnimy ci tego! Bądź pewien! — głos niknie w dali. Ludzie odeszli wreszcie.

Bóg i Szatan odetchnęli z ulgą, a potem Stwórca rzekł do siebie:

- Oto człowiek, który uważa, że przez fakt, iż dostał rozum, przestał być zwierzęciem, a stał się równym swemu Stwórcy. Jego pycha i zadufanie we własną doskonałość spowodowały, iż uznał, że jego miejsce jest u naszego boku, że wraz z nim winienem rządzić światem. Przeto trzeba było użyć podstępu, aby go wyrzucić z raju, gdyż w przeciwnym wypadku — prędzej czy później — on nas by z niego wyrzucił i rządził się sam przez wieki, bez naszej pomocy. Na to nie mogłem mu pozwolić… — Bóg mówił to cicho, jakby do własnych myśli, a Szatan słysząc te słowa, kiwał potakująco głową, całkowicie się z nim zgadzając.

Po chwili odezwał się nieśmiało:

- Nie wiem Panie, czy kiedyś nie przyjdzie żałować ci tego czynu...

- Tego, że wygoniłem ludzi z raju? — spytał Bóg, obrzucając go takim spojrzeniem, jakby mówił: - Daj spokój! Przecież oni by nam zatruli tu życie na amen!

- Nie,… tego, że ich w ogóle stworzyłeś Panie — wyjaśnił Szatan, jakby przeczuwając przyszłość.

Bóg spojrzał nań ze strapioną miną i odparł enigmatycznie:

- Aa,… to być może,… być może… — i przygarbiwszy się, odszedł powłócząc nogami.

I rzeczywiście; nie trzeba było zbyt długo czekać, aby ich obawy ziściły się. I to aż nazbyt dokładnie.

— k o n i e c -

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Akt stworzenia I z wichru odpowiedział Pan...

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word