Nigdy nie rozpatrywalam pociągu do wiary jako "ciągu" nałogowego.
Niekonwencjonalne podejście. podoba mi się.

Lubie nalogi ale wyjscie z tego mnie naspeedowalo tylko czemu tak pozno ale lepiej pozno ... teraz walcze o najblizszych artykul przedni !!!

Przeszywający tekst – aż ciśnie się pytanie, czy każdy, kto odrzuca religię, musi czuć taki żal i wypalony gniew. Trochę przeraża ta wizja wiary jako zbiorowego Titanic-a, ale jednocześnie… czy nie ma w nas już miejsca na coś więcej niż tylko walkę z dawnymi demonami? Może czasem warto wyjść z roli wiecznego rekonwalescenta po religii i po prostu żyć, zamiast toczyć tę samą wojnę w kółko?