"Prawdę powiedziawszy oznacza to, że prawie cała dotychczasowa wiedza chemików przestaje być potrzebna..."
?!
Przypuśćmy, że ma pan otrzymać pewną objętość dwutlenku węgla z kredy. Wątpię, by w takiej sytuacji ktokolwiek bawiłby się w układanie pojedynczych atomów "na piechotę". Chyba każdy normalny człowiek sięgnąłby do wiedzy chemicznej i stwierdził, że wystarczy po prostu polać ją ogólnie dostępnym octem.
Moim skromnym zdaniem, nanotechnologia nigdy nie wyprze chemii z jej zastosowań. Przynajmniej nie z większości.

Część o komputerach jest niejasna. Internet to nie tylko połączenia telefoniczne, ale głównie stałe połączenia kablowe, coraz częściej docierające do domu. Połączenie mocy obliczeniowych na potrzeby CERN-u to nic nowego jakościowo. Obliczenia na różnych komputerach równocześnie stosuje sie od lat. Jeżeli różne części obliczeń nie wymagają bardzo intensywnej wymiany danych, komputery mogą być daleko od siebie. Nie wiem czy CERN zamierza też wykorzystać moc obliczeniową komputerów domowych, ale gdyby - to też nie jest to nowość, pamiętam takie zabawy robione 10 i więcej lat temu. Oczywiście za wiedzą właściciela komputera, chociaz można sobie wyobrazić udostępnianie zasobów swojej prywatnej maszyny nie dla konkretnego projektu, ale różne, nie określone z góry cele.

Zauważyłem w artukuje nieścisłość. Chodzi o kotlety z piasku. Może to sugerować, że nanorobot potrafi zmienić jeden pierwiastek w drugi. To chyba za daleko idące. Na razie mozna mażyć o związkach chemicznych. Transmutacje atomów to inna historia. Zostawmy to na XXII wiek.