Według mnie,ci ludzie-wierni zasługują na uznanie i szacunek. Po przeczytaniu tego materiału,odnoszę wrażenie,że to miejsce w pewnym sensie bardzo przypomina św Górę Athos.

Samo słowo molenna ma rodowód starocerkiewnosłowiański., a tam sporo zapożyczeń z greki. Jak to wszystko językowo dalej szło- nie miejsce tutaj na rozważania. To raczej byłby temat na kolejny artykuł.Ogólnie można powiedzieć- rzeczywiście- miejsce modlitw, a nie cerkiew.Nie jest sprawowana tam ofiara w rozumieniu chrześcijańskim.Staroobrzędowcy jako bezpopowcy nie mają dostępu do sakramentów w rozumieniu prawosławnym czy katolickim.Chrzest to jedyny dostępny sakrament który może sprawować osoba świecka.Nastawnik to nie duchowny. To przewodnik duchowy, nauczyciel. Mimo, że molenna to nie cerkiew - nie jest to zwykłe miejsce modlitw - jak pod domową ikoną- obowiązują tam surowe zasady zachowania, ubioru, a nawet oświetlenia (ktore spowodowało, że wiele zabytkowych molenn w przeszłości trawił gwałtowny pożar). Przecież właśnie od sporu jak sprawować obrzędy wszystko się zaczęlo.

Nie ma tego slowa w mojej encyklopedii. W inernecie tez nie. Od "molit'sa", czyli modlic sie ?
Zatem miejsce modlitw ?

liczę na więcej podobnych opracowań, dotyczących mało znanych a istniejących w Polsce wyznań czy sekt, pozdrawiam.

"Ja najmniej widzę w tym religii."
"Do zachowań izolacyjnych zmusza ich sama religia. Bardzo
surowa zresztą."

Ja najmniej widzę w tym religii. Przede wszystkim tradycję, takie trochę "wykopalisko" i "skamieniałość" z dawnych czasów. Przy okazji: ówczesna Polska była chyba bardziej tolerancyjna dla innych, także starowierców, niż obecna, katolicka.
Dzięki, Krysiu, za ciekawy tekst. Proszę o następne. Wszak jesteś wielką znawczynią ludzi i krain za naszą wschodnią granicą. 

Zgadza się ale to jest dowód na wpływ wierzeń i religii na życie człowieka...

Nie wiem jak innym, ale mi się wydaje straszne, że istnieją tacy ludzie dobrowolnie skazujący się na ponurą wegetację. Amisze Europy.