|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
| |
Złota myśl Racjonalisty: "...powiem o kimś, że umie myśleć naukowo, kiedy potrafi myśli swe formułować jasno, wyrażać jasno, kiedy uznaje i wypowiada tylko te przekonania, które uzasadnić potrafi, kiedy i od siebie, i od drugich z nałogu już wymaga, żeby uzasadniali to, co głoszą, kiedy potrafi ocenić logiczną wartość rozumowań, które napotka, kiedy skutkiem tego nie pyta, kto mówi, ale pyta, co kto mówi i jak to uzasadnia,.. | |
| |
|
|
|
|
Religie i sekty » Nowe ruchy religijne » NRR Azja
Fundacja Bhagwan
Do czasu opracowania autorskiego,
przytoczę fragment artykułu Wiedzy i Życia z listopada 1997
Początki Fundacji Bhagwan związane są z osobą
Osho, czyli Rajneesha Chandry Mohana (1931-1990). Był on człowiekiem wykształconym (studiował
na uniwersytecie w Dżabalpurze), odznaczającym się nieprzeciętnymi zdolnościami
intelektualnymi i oratorskimi. Najpierw (od 1966 roku) usiłował zrobić
karierę w Bombaju, przybierając imię Bhagwan (Czcigodny) i głosząc filozofię
„trzech L", tj. "Life, Love, Laughter" (Życie, Miłość,
Śmiech). Jej dopełnieniem była swoboda seksualna, która miała pomagać w osiąganiu owych "trzech L". Spotykając się z pewnymi restrykcjami
ze strony miejscowych władz (poza głoszeniem i praktykowaniem wolnej miłości
dał się poznać jako krytyk takich indyjskich autorytetów, jak Gandhi),
przeniósł się w 1974 roku do Puny i tam dopiero zaczęła się jego zawrotna
kariera. Licznie gromadzili się wokół niego sannjasinowie (mianem tym
określa się w tym ruchu uczniów Osho Rajneesha). Później wiele podróżował
po Indiach, wygłaszając wykłady, za które pobierał wysokie honoraria.
Poza filozofią "trzech L" głosił pochwałę tzw. medytacji wirującej.
Przystąpienie do niej poprzedzone powinno być postem, natomiast sama medytacja
polega w pierwszej fazie na coraz szybszym wirowaniu wokół własnej osi w takt
muzyki i trwa dopóty, dopóki wirujący się nie przewróci. Przejście do
pozycji leżącej oznacza rozpoczęcie drugiej fazy owej medytacji -
najistotniejsze w niej jest dotykanie pępkiem (uznawanym przez Rajneesha
za miejsce przebywania duszy) ziemi, która ma wchłaniać ludzką energię.
Bhagwan głosił również, że akt seksualny może przekształcić się w medytację, seks zaś uprawiać można nie tylko z kimkolwiek, ale także z czymkolwiek. Ważne jest w tym wszystkim, aby świadomość stawała się
coraz bardziej pusta (wyzbyta nie tylko frustracji, ale także refleksji
intelektualnej). Z relacji bezpośrednich uczestników tych swoistych „medytacji"
wiadomo, iż w ich trakcie uprawiano samogwałt, jak i seks grupowy, oraz że przekształcały
się one niejednokrotnie w orgie. Rosła przy tym nie tylko sława Rajneesha
(wykraczając poza granice Indii), ale także jego fortuna. Płacić trzeba
było bowiem nie tylko za udział w jego wykładach, ale również w owych
„medytacjach". Członkom Międzynarodowej Fundacji Bhagwan
udowodniono zajmowanie się przemytem walut i złota oraz handel narkotykami.
Kiedy jeszcze okazało się, że mimo swego ogromnego bogactwa jej założyciel i główny guru zalega z podatkami, władze podjęły bardziej energiczne kroki
przeciwko niemu i jego Fundacji.
Skłoniło to Rajneesha oraz grupę jego najbliższych współpracowników do
opuszczenia Indii w 1981 roku. Osiedlili się w Stanach Zjednoczonych w miejscowości Antelope, w stanie Oregon. Zajęte przez nich ranczo o nazwie Big
Muddy (Wielkie Błoto) szybko przekształcili w luksusową rezydencję (z
basenem, starannie utrzymanymi trawnikami oraz ośrodkiem
„medytacyjnym", w którym znajdowało się siedem sypialń).
Strzeżona była przez tzw. Siły Pokoju — uzbrojonych w nowoczesną broń członków
Fundacji, których liczba szybko wzrastała. Wybudowano również nowoczesną
sieć dróg, bowiem Rajneesh lubił przejażdżki luksusowymi samochodami: miał
aż 92 rolls-royce’y, a do dalszych podróży 4 samoloty. Środki na to
wszystko czerpano zarówno z darowizn sympatyków ruchu, jak i z prowadzonych na
szeroką skalę dochodowych interesów (Fundacja posiadała m.in. swoje hotele,
restauracje i wydawnictwa). Jej majątek szacowany był w 1985 roku na
ponad 100 mln dolarów.
Rok ten okazał się jednak początkiem końca Międzynarodowej Fundacji Bhagwan.
Najpierw doszło w niej do wewnętrznego rozłamu, wywołanego przez najbliższą
współpracowniczkę i uczennicę Rajneesha, Ma Anandę Schelę (wcześniej żonę
bogatego nowojorczyka), która z grupą kilkunastu sannjasinów uciekła do
Niemiec. Później samym przywódcą tego ruchu zainteresowały się władze,
zarzucając mu naruszenie przepisów wizowych. Wytoczyły mu proces, który
zakończył się wyrokiem 10 lat więzienia (został z niego zwolniony po zapłaceniu
400 tys. dolarów grzywny) oraz nakazem opuszczenia Stanów Zjednoczonych
(bez prawa powrotu). Rajneesh zakończył swoją karierę w Punie, gdzie zmarł w nie wyjaśnionych do końca okolicznościach (według jednej z wersji przyczyną
było zakażenie wirusem HIV). Do dzisiaj ma on swoich wyznawców, którzy,
wsłuchując się w nagrany głos Bhagwana, kultywują jego nauki i praktyki. Można
ich spotkać zarówno w Indiach, jak i Stanach Zjednoczonych oraz w Europie.
« NRR Azja (Publikacja: 27-07-2002 Ostatnia zmiana: 11-12-2004)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1518 |
|