[1]Słuch - zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia, słyszenie; Źródło: M.Szymczak (red.), Słownik języka polskiego, t. 3, Warszawa 1981, s. 259.

[2]www.fizykon.org [dostęp: 2018.10.02, godz. 11.20]; C.Białobrzeski, Z.Gajewski, E.Rybka, A.M.Rusiecki, Tablice matematyczno-fizyczne czterocyfrowe, Warszawa 1972, s. 37.

[3]Głośność - subiektywna cecha odbioru wrażeń słuchowych, zależna od natężenia i częstotliwości dźwięku; jednostką głośności jest - fon; Źródło: T.Gołaszewska, E.Sozańska, A.Topulos (red.), Leksykon techniczny Mini-Max, Warszawa 1973, s. 107.

[4]C.Białobrzeski, Z.Gajewski, E.Rybka, A.M.Rusiecki, dz.cyt., s. 37.

[5]Ultradźwięk - zaburzenie falowe rozchodzące się w środowisku sprężystym (np. powietrze), związane z drganiami akustycznymi o tak dużej częstotliwości, że nie jest zdolne wytworzyć wrażenia słuchowe dla człowieka o normalnym słuchu; Źródło:T.Gołaszewska, E.Sozańska, A.Topulos (red.), dz.cyt., s. 425.

[6]Hz (herc) — jednostka częstotliwości w międzynarodowym układzie SI; wyraża częstotliwość okresowego zjawiska, które powtarza się cyklicznie wraz z upływem każdej sekundy; Źródło:T.Gołaszewska, E.Sozańska, A.Topulos (red.), dz.cyt., s. 118.

[7]G.M.Wyburn, R.W. Pickford, Zmysły i odbiór wrażeń przez człowieka, Warszawa 1970, s. 60-80; V.Droscher, Świat zmysłów, Warszawa 1971, s. 178-241.

[8]Decybel (dB) — jednostka poziomu ciśnienia akustycznego, 1/10 część bela: bel — jednostka bezwymiarowa używana do wyrażania stosunku dwóch różnych wartości tej samej wielkości, równa logarytmowi dziesiętnemu ich stosunku; stosowany głównie w akustyce do określenia natężenia dźwięku; Źródło:T.Gołaszewska, E.Sozańska, A.Topulos (red.), dz.cyt., s. 19 i 55.

[9]G.M.Wyburn, R.W. Pickford, dz.cyt., s. 60-80.

[10]Batrachowiec (zwany również rybą Tau) — ryba żyje w Oceanie Atlantyckim w okolicach wybrzeża od stanu Maine (USA) aż do wybrzeży Kuby; osiąga długość do około 43 cm długości i wagi 2,2 kg; charakterystyczne są dla niej trzy długie kolce w okolicach przed płetwą grzbietową; wokół oczu i otworu gębowego posiada liczne wyrostki frędzlowate; jest rybą denną trzymającą się traw morskich wokół raf oraz starych wraków; gatunek wszystkożerny; samce opiekując się potomstwem przez okres około 3 tygodni potrafią wydawać długie i bardzo donośne ryki; ryba wykorzystywana do różnego rodzaju doświadczeń i badań z powodu dużej odporności i łatwość przystosowania się do środowiska; Źródło:S.Rutkowicz, Encyklopedia ryb morskich, Gdańsk 1982, s. 519.

[11]Kurek - ryba z rodziny kurkowatych (wiele kolorowych gatunków); żyje w Oceanie Atlantyckim ale także w Morzu Północnym, Bałtyckim, Śródziemnym, Czarnym, kanale La Manche; prowadzi przydenny tryb życia do 318 m; żywi się małymi rybami, skorupiakami oraz mięczakami; osiąga około 50-75 cm długości ciała i około 6 kg wagi; charakteryzuje się dwiema dużymi wachlarzowymi płetwami piersiowymi; potrafi wydawać ryczący głos przechodzący w „warczenie"; Źródło: J.H.Reichholf, G.Steinbach (red.), Wielka encyklopedia ryb: słodkowodne i morskie Europy, tłum.: W.Wiśniewolski, Warszawa 1994, s. 314-315.

[12]Śledź - ryba żyjąca w Oceanie Atlantyckim ale i Oceanie Spokojnym oraz w morzach (m.in. Morzu Bałtyckim); gatunek występujący w ławicach; ma długość 30-45 cm; żyje do głębokości około 250 m; charakteryzuje się srebrzystymi bokami, żywi się planktonem i larwami ryb; dnie spędza na głębinie, nocami trzyma się bliżej powierzchni wody; Źródło:S.Rutkowicz, dz.cyt., s. 1203.

[13]Sum karłowaty zwany również Sumikiem - ryba żyjąca w akwenach oceanicznych, morskich ale także i zbiornikach słodkowodnych: jeziora, stawy, rzeki; osiąga długość do 45 cmi wagi około 2 kg; Źródło:J.H.Reichholf, G.Steinbach (red.), dz.cyt., s. 854.

[14]Strzeble - gatunek ryby z rodziny karpiowatych; żyje w zlewisku wód Morza Arktycznego oraz Oceanu Atlantyckiego; osiąga długość do 12 cm; żywi się drobnymi bezkręgowcami; Źródło:F.Terofal, C.Militz, Ryby słodkowodne, Warszawa 1997.

[15]Hydrofon - przyrząd do odbierania fal dźwiękowych rozchodzących się w wodzie, używany do lokalizacji okrętów podwodnych i nawodnych, porozumiewania się między okrętami, przyjmowania sygnałów dźwiękowych; Źródło:T.Gołaszewska, E.Sozańska, A.Topulos (red.), dz.cyt., s.120-121.

[16]G.M.Wyburn, R.W. Pickford, Zmysły i odbiór wrażeń przez człowieka, Warszawa 1970, s. 60-80; V.Droscher, Świat zmysłów, Warszawa 1971, s. 178-241.