Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
200.058.158 wizyt
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 292 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
Racjonalista musi wykształcić w sobie silny moduł krytyczny, skierowany nie tylko wobec cudzych poglądów, ale i własnych. Powinien niepokoić się ten, kto nigdy nie zmieniał, nie modyfikował ani nie obalał własnych poglądów, a jedynie cudze.
MA 
 Światopogląd » Humanizm

O szczęściu dążenia [2]
Autor tekstu:

Poziom trudności życiowych celów wyznaczają różne cierpienia, czy ciężkie zmagania związane z wysiłkiem.

Człowiek jest najbardziej narażony na nieprzyjemne uczucia bezsensu istnienia wtedy, gdy wszystkie cele, które pozostają do osiągnięcia i które uważa on za wartościowe, mają poziom trudności ustawiony na zbyt wysokim lub na zbyt niskim poziomie. Życie musi mieć w sobie pewien poziom trudności w przeciwnym razie traci sens.

Ludziom w cywilizacji Zachodu pozostaje bardzo mało wartościowych celów, do których można dążyć. Te wartościowe cele, które pozostały, mają ustawiony bardzo nisko poziom trudności. Jedzenia nie trzeba już zdobywać ciężkim wysiłkiem. Mało kto głoduje. Coraz więcej ludzi ma samochód i nie musi martwić się przemieszczaniem z miejsca na miejsce. Praca wymaga coraz mniej wysiłku fizycznego. Zaczyna brakować ideałów do których można by dążyć. Pojawia się nuda i zniechęcenie do życia.

Celem głównym, który pozostał człowiekowi w kulturze Zachodu jest zdobywanie coraz więcej pieniędzy. Jednak dla większości ludzi ten cel ma ustawiony poziom trudności zbyt wysoko. Ci, którzy mają możliwość ciągłego zwiększania swoich zarobków i polepszania standardu życia mogą być szczęśliwi. Jest to jednak niewielka część społeczeństwa. Duża część ludzi żyje na stałej pensji bez szans na wybicie się. Pozostawanie ciągle na tym samym standardzie życia często przyczynia się do wielu nieprzyjemnych uczuć. Nie jest przy tym ważne jaki ten standard jest. Do każdego poziomu życia się człowiek przyzwyczaja i chce więcej.

Ludzie, którzy nie potrafią sobie poradzić ze zdobywaniem pieniędzy często na własną rękę próbują sobie podnieść poziom trudności w życiu. Zazwyczaj są oni krytykowani za swoje działania. Na przykład pseudokibice ciągle toczą ze sobą walki. Nie są to racjonalne walki. Ale ci ludzie mają cel. Mają ideały, do których mogą dążyć. Nie zaznają nudy i zniechęcenia w życiu. Coś wyznacza im działanie. Często nawzajem wyrządzają sobie krzywdę. Sprawiają sobie ból fizyczny. Jednak unikają bólu psychicznego związanego z poczuciem bezsensu istnienia.

Innym pomysłem na podnoszenie poziomu trudności w życiu są różnego rodzaju sekty. Ludzie w takich organizacjach mają jakiś wspólny, trudny do osiągnięcia cel. To nadaje ich życiu jakiś sens. Praca dla Guru sekty, jeżeli jest to praca z przekonaniem o słuszności celu, nadaje życiu sens i chroni przed depresją.

Kiedyś ludzie podnosili sobie poziom trudności w życiu prowadząc ze sobą wojny. Jednak w dobie rozumu nie ma sensu już toczyć wojen. Taki wynalazek jakim jest bomba atomowa odebrał wojnie jakikolwiek sens. Pozostała jedynie możliwość wojny terrorystycznej albo zimnej wojny. Wojna powoduje wiele cierpień wśród ludzi, ale daje przy tym także cel w życiu, do którego można dążyć w większej grupie społecznej. Na wojnie bohaterowie mogą się wykazać. Ludzie mają w co wierzyć. Wojna chroni ludzi przed popadnięciem w bezsens istnienia, gdyż daje ludziom cel najbardziej wartościowy ze wszystkich. Tym celem jest pokój, obrona życia własnego i innych oraz walka o lepszy świat.

Ludzie często pragną podniesienia poziomu trudności. Gdy wybuchała pierwsza wojna światowa, dużo ludzi przyjęło tę informację z wielką radością. Z równie wielką radością przyjęta została informacja o zakończeniu wojny. Nie doceni nikt pokoju, jeżeli nie zazna wojny. Nie poczuje nikt prawdziwej satysfakcji płynącej z jedzenia, jeżeli nie doznaje nigdy głodu. Nie pozna nikt przyjemności płynącej z odpoczynku, jeżeli nie będzie poważnie zmęczony.

Taki jest smutny los człowieka, że dąży on ciągle do dobrobytu, pokoju i wolności. Po drodze do tego celu przeżywa wiele nieprzyjemności. Jednak, gdy już ten cel osiągnie, to naraża się na pojawienie się jednego z najbardziej nieprzyjemnych uczuć, jakie człowiek może mieć — są to uczucia pragnienia śmierci i bezsensu istnienia.

Ludzie w kulturze Zachodu osiągnęli wiele celów, które sobie stawiali. Nie muszą już ciężko pracować na polu, bo robią to za nich maszyny. Nie muszą walczyć o wolność i pokój, bo wywalczyli to ich dziadkowie. Nie muszą udręczać się nakazami nałożonymi przez religię. Zdawałoby się, że mają już wszystko do szczęścia potrzebne. Jednak wbrew pozorom to, co człowiekowi jest najbardziej potrzebne do szczęścia, to nie jest osiągnięcie wszystkich marzeń i pragnień, najważniejsze jest, aby posiadać ich jak najwięcej i mieć możliwość dążenia do ich osiągania. Człowiek nie potrzebuje osiągnięcia celów, człowiek potrzebuje osiągania celów. Życie z największą ilością pozytywnych uczuć można przeżywać tylko mając wielkie cele.


1 2 

 Zobacz także te strony:
Naukowa teoria szczęścia
 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Naukowa teoria szczęścia
O marihuanie

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (8)..   


« Humanizm   (Publikacja: 11-12-2005 Ostatnia zmiana: 28-06-2006)

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Tomasz Przepiórka
Ukończył filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (2003). Obecnie prowadzi mała rodzinną firmę.
 Strona www autora

 Liczba tekstów na portalu: 11  Pokaż inne teksty autora
 Najnowszy tekst autora: Sens cierpienia
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 4516 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365