Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
199.546.570 wizyt
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 243 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Wanda Krzemińska i Piotr Nowak (red) - Przestrzenie informacji

Znajdź książkę..
Sklepik "Racjonalisty"
Mariusz Agnosiewicz - Zapomniane dzieje Polski
Agnieszka Zakrzewicz - Papież i kobieta

Złota myśl Racjonalisty:
Czy zbyt nowoczesne byłoby spostrzeżenie, że nie ma w Dekalogu ani słowa na temat ochrony dzieci przez okrucieństwem i przemocą, nic o gwałcie, nic o niewolnictwie i nawet zająknięcia o ludobójstwie? (..) niektóre z tych wymienionych przewin w innych miejscach są wręcz rekomendowane.
« Społeczeństwo  
Analiza dyskursu na temat mniejszości narodowych i etnicznych w polskich mediach [3]
Autor tekstu:

Na mocy art. 55 ustawy z dnia 18.12.1998r. o Instytucie Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 1998 r. Nr 155, poz. 1016) możliwe stało się także ściganie m.in. „kłamstwa oświęcimskiego" („Kto publicznie i wbrew faktom zaprzecza zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości").

Wydaje się, że są to optymalne zapisy. Zwłaszcza art. 257 Kodeksu Karnego jest odpowiedni jako podstawa penalizacji mowy nienawiści. Liberalny model debaty publicznej nakazuje ostrożność przed dalej posuniętą ingerencją w wolność wypowiedzi, nauki i sztuki. O karaniu „zbrodniarzy słowa" decydować powinna praktyka sądów, która obecnie wydaje się dość liberalna, co wynika z trudności wykazania, że dana wypowiedź jednoznacznie znieważa daną grupę etniczną. Trudności te wzmaga znacząco charakter współczesnej mowy nienawiści, która ma właśnie uchronić jej nadawców od oskarżeń o szowinizm.

Podsumowując, wobec specyficznego charakteru „mowy nienawiści", polegającego na maskowaniu znieważania grup etnicznych oraz nawoływania do ich dyskryminacji lub wrogich działań wobec nich, nie jest wskazane zaostrzanie prawa, zmierzające do penalizacji dyskursu szowinistycznego. Obecne przepisy wystarczają do karania wypowiedzi jednoznacznie zagrażających porządkowi publicznemu, a tylko takie powinny być ścigane w demokratycznym państwie prawa. Marginalizacja dyskursu szowinistycznego powinna być skutkiem otwartych i tolerancyjnych postaw obywatelskich, co można osiągnąć jedynie na drodze edukacji publicznej.

Bibliografia

  1. Amusiewicz J., Siciński B. (red.), 1994, Język polityki a współczesna kultura polityczna, Język a kultura t. 11, Wrocław.
  2. Camus J.-Y., 2005, The Use of Racist, Antisemitic and Xenophobic Arguments in Political Discourse, ECRI: European Commission against Racism and Intolerance.
  3. Czyżewski M., Kowalski S., Piotrowski A. (red.), 1997, Rytualny chaos, Kraków.
  4. van Dijk T.A., Kintsch W., 1983, Strategies of Discourse comprehension, New York.
  5. van Dijk T.A., 1993, Elite Discourse and Racism, Newbury Park.
  6. van Dijk T.A., 2001, Badania nad dyskursem, w: T.A. van Dijk (red.), Dyskurs jako struktura i proces, przeł. G. Grochowski, Warszawa.
  7. Dobrzyńska T., 1986, Warunki interpretacji wypowiedzi metaforycznych, w: T. Dobrzyńska (red), Teoria testu. Zbiór studiów.
  8. Duszak A., 1998, Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa.
  9. Fairclough N, 2003, Analysing Discourse. Textual Analysis for Social Research, Routledge, London, New York.
  10. Goban-Klas T., 1978, Komunikowanie masowe. Zarys problematyki socjologicznej, Kraków.
  11. Kamiński I.C., 2003, Swoboda wypowiedzi w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, Kraków.
  12. Kowalski S., Tulli M., 2003, Zamiast procesu. Raport o mowie nienawiści, Warszawa.
  13. Kurcz I., 1994, Zmienność i nieuchronność stereotypów, Warszawa.
  14. Kurcz I., 2001, Zmiana stereotypów: jej mechanizmy i granice, w: M. Kofta, A. Jasińska-Kania (red.), Stereotypy i uprzedzenia. uwarunkowania psychologiczne i kulturowe, Warszawa 2001.
  15. Mitten R., Wodak R., 1993, On the Discourse of Prejudice and Racism: Two Examples from Austria, „Center for Austrian Studies Working Papers" 93-4.
  16. Mrozowski M., Obrazy cudzoziemców i imigrantów w Polsce w prasie polskiej, w: K. Iglicka (red.), Integracja czy dyskryminacja? Polskie wyzwania i dylematy u progu wielokulturowości, Warszawa.
  17. Nijakowski L.M., 2004, Znaczenie analizy dyskursu dla socjologii narodowości, „Kultura i Społeczeństwo" nr 1.
  18. Nowak P., 1998, Opozycja swój : obcy w dyskursie perswazyjnym (na materiale polskiej publicystyki z pierwszej połowy lat pięćdziesiątych, w: J. Bartmiński, B. Boniecka (red.), Tekst. Analizy i interpretacje, Lublin.
  19. Trutkowski C., 2000, Społeczne reprezentacje polityki, Warszawa.
  20. Wilkoń A., 2002, Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Kraków.
  21. Wodak R., 1997, Critical Discourse Analysis, w: T.A. van Dijk (red.), Discourse as Social Interaction. Discourse Studies: A Multidisciplinary Introduction, t. 2, London, Thousand Oaks, New Delhi.
  22. Wodak R., 1999, Critical Discourse Analysis at the End of the 20th Century, „Research on Language and Social Interaction", nr 32.
  23. Wodak R., de Cillia R., Reisigl M., Liebhart K., 2003, The Discursive Construction of National Identity, Edinburgh University Press, Edinburgh.
  24. Zawisławska M., 1998, Rama interpretacyjna jako narzędzie analizy tekstu, w: J. Bartmiński, B. Boniecka (red.), Tekst. Analizy i interpretacje, Lublin.
  25. Zirk-Sadowski M., 1992, Pojęcie dyskursu, „Kultura i Społeczeństwo" nr 2.


1 2 3 

 Zobacz także te strony:
Mowa nienawiści wysubtelnia się
 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Tożsamość narodowa Polaków - krytyczna refleksja
Neofaszyzm za rogiem

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (2)..   


« Społeczeństwo   (Publikacja: 06-06-2006 )

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Lech M. Nijakowski
Ukończył socjologię i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (w ramach Międzywydziałowych Studiów Humanistycznych). Obecnie jest doktorantem w Instytucie Socjologii UW. Stały doradca sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych (od 2001); z-ca redaktora naczelnego "Res Humana"; sekretarz Towarzystwa Kultury Świeckiej; redaktor naczelny kwartalnika naukowego "Rubikon" (od 1998). Autor książki "Dyskursy o Śląsku. Kształtowanie śląskiej tożsamości regionalnej i narodowej w dyskursie publicznym", współautor i redaktor naukowy siedmiu kolejnych książek (w tym: "Nadciągają Ślązacy. Czy istnieje narodowość śląska?"); autor ponad 70 artykułów naukowych i popularnonaukowych. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2004-2005).

 Liczba tekstów na portalu: 2  Pokaż inne teksty autora
 Poprzedni tekst autora: Neofaszyzm za rogiem
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 4820 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365