|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Tematy różnorodne » Inny punkt widzenia
Od antypsychologizmu do psychologii neurolingwistycznej [3] Autor tekstu: Jerzy Kolarzowski
6. Także nielogiczność i pomieszanie znaczeń są nieodzownymi technikami stosowanymi przez terapeutę w komunikowaniu się z klientem. Jest to technika dużej mocy służąca zwłaszcza
do rozbijania zachowań dokuczliwych i niezbyt głęboko zakorzenionych nawyków,
będących symptomem nieprzystosowania. Ponadto w trakcie procesu
terapeutycznego może pojawić się szereg irracjonalnych, bezzasadnych
stwierdzeń i wyobrażeń. Można zatem wykazać klientowi, że nie warto
marnować racjonalnej pracy umysłu dla irracjonalnych przekonań.
7.
Nie ma w osobie ludzkiej nic bardziej niespójnego, nieciągłego i alogicznego
niż ludzka pamięć. Ludzie pozostają pod wpływem zarówno tego co pamiętają,
tego czego nie pamiętają oraz tego co częściowo zniekształcają, przywołując
konkretne zdarzenia z przeszłości. Pamięć każdej jednostki może być
zmodyfikowana dla celów terapeutycznych. W procesie terapeutycznym klient
powinien zgodzić się na to, że właśnie pamięć będzie kształtowana tak
jakby była to materia do ponownego „ulepienia". W tym celu należy
odwołać się do amnezji. Erickson opracował szczegółowe dyrektywy
dotyczące usuwania z pamięci zdarzeń trudnych i dotkliwych. Opracowana
technika nosi nazwę amnezji strukturalnej. Sugestia, techniki para hipnotyczne i transowe są jednym z instrumentów służących do osiągnięcia pożądanych
celów.
8. Pracując nad sposobami
postrzegania czasu i swego życia w czasie priorytet należy przyznać przyszłości, a nie przeszłości. Przeszłość może podlegać jedynie relatywizacji w związku z tym jakie kroki zostaną podjęte jutro. Psychoanaliza głęboko
usadowiona w kulturze judeochrześcijańskiej kreowała psychoanalityka na mędrca,
który w niuansach przeszłych doświadczeń klienta doszukiwał się wytłumaczenia
dla ciemnych stron i zakamarków duszy. Współczesność rodzi społeczeństwa, w których wnukowie bardzo często nie znają swoich dziadków, nie bywają w miejscach urodzenia swoich rodziców, zmieniają miejsce zamieszkania do
dwudziestu razy w życiu. Co w tym zamęcie zrobić? skupić się na doświadczeniach
od momentu uzyskania przez klienta dojrzałości -odpowiada Erickson — i potraktować je wszystkie jako potencjał pozytywów możliwych do
wykorzystania.
9. Oddziaływanie na ludzi
winno podkreślać wszystko to co jest ich silną stroną. Nigdy nie jest
tak, by pewne pozytywy nie mogły być jeszcze bardziej wzmocnione tak, aby stały
się mocną bazę dla wielu sytuacji życiowych. Analiza deficytowych stron
osobowości jest czasochłonna i daje bardzo niewielkie efekty. Jednocześnie każda
jednostka ludzka ma swój indywidualny system wartości. System ten należy
rozpoznać i wzmocnić w nim wszystko to co zasługuje na wsparcie i uwypuklenie. Zmiany pozostałych cech, jeżeli to nie jest nieodzowne
(psychopatie) nie powinny dotyczyć wewnętrznego systemu wyznawanych wartości.
10. Powinno się szanować a na
pewno uwzględniać system społecznych odniesień klienta. Źródłem
wielu stresów i dysfunkcji psychicznych może być bardzo często otoczenie
klienta. Chodzi o takie zjawiska jak warunki w pracy, obowiązki, których podjęliśmy
się nie do końca zdając sobie sprawę z ich konsekwencji, fatalny w skutkach
związek z partnerem. Wszystkie te sytuacje można zmienić przy wzmocnieniu
osobowości podlegającej terapii, stosując strategię „małych kroków"
oraz „zasianiu" idei, które dadzą nieodzowny napęd do zmian. Dosyć ważną
sprawą jest by zarówno terapeuta jak i jego klient zdawali sobie sprawę, że
pokonując trudności i dokonując niekiedy niewyobrażalnych zmian, mają wpływ
na toczące się życie społeczne. Każda relacja psychoterapeutyczna winna się
kiedyś skończyć. Stale powinno jej towarzyszyć przeświadczenie o tym, ze
jedną z pożądanych cech klienta jest wzmocnienie jego poczucia odpowiedzialności
za siebie i swoje relacje z innymi. Końcowym akcentem psychoterapii może być
sytuacja, w której symulacja nieadekwatnego zachowania terapeuty zmusi drugą
stronę do tego, by porzuciła swą dotychczasowa rolę pacjenta. Tego rodzaju
sposób „pożegnania" może przyczynić się niewątpliwie do wzmocnienia
poczucia odpowiedzialności, niemniej jest jedną z najbardziej dyskusyjnych
technik, pośród tutaj omówionych.
Rozwijające się od czterdziestu
lat podejście neurolingwistyczne w psychologii jest jedną z kompleksowych
metod, które podobnie jak niegdyś psychoanaliza ma swoje dalekosiężne
implikacje filozoficzne. Te implikacje dadzą się zasadniczo wyrazić w następujących
stwierdzeniach:
-
zdobyte przez ludzi pole neuropsychicznych doświadczeń jest tożsame z całym
dostępnym człowiekowi procesem poznawczym; ludzka przestrzeń neuropsychiczna i zdeterminowane przez nią procesy poznawcze zasadniczo nie mają charakteru
logicznego; — granice ludzkiej wyobraźni stanowią granicę wszelkiego
poznania.
3.
Neurologika. Filozofia w roli teorii meta naukowej.
Neurologika jest specyficzną
dziedziną naukoznawstwa wyrosłą na skrzyżowaniu kilku dyscyplin. Najbliższa
jest socjobiologii i takim działom medycyny jak neurologia, fizjologia i chemia
fizjologiczna. Ta specyficzna dziedzina posiłkuje się wszystkimi ustaleniami i hipotezami formułowanymi na gruncie bioenergetyki. Od niedawna nowe pola doświadczeń
otworzyły się przed tą gałęzią w związku z rozwojem elektroniki, umożliwiającym
bezpośrednie komunikowanie się komputerów z receptorami zmysłów człowieka
(tzw. przestrzeń wirtualna). Z neurologiką wiąże się kilka nazwisk autorów
amerykańskich [ 15 ].
Najwybitniejszym jej przedstawicielem jest niewątpliwie profesor Timothy Leary,
który pierwotny zarys swej koncepcji przedstawił już na początku lat sześćdziesiątych i rozbudował w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych.
Profesor T. Leary miał wielu
wrogów w środowisku akademickim, a jego książki były traktowane jak pisane w formie uczonych traktatów, literatura scince-fiction, lub w najlepszym razie
paranaukowa futurologia. Tymczasem jeszcze raz miało się okazać, że postęp w nauce tworzą ludzie, którym środowisko akademickie przydaje etykietkę
„niedostosowanych" a historia nauki, chyba można posłużyć się takim
określeniem, na podobieństwo
historii szaleńców.
Tym jednak, co zapewniło
Leary’emu sławę są niewątpliwie jego odkrycia i zaangażowanie w badanie
psychodelików. Leary, wraz z Richardem Alpertem (później przybrał imię Ram
Dassa) i Ralphem Metznerem, prowadził badania w Harvardzie nad wpływem
psychodelików na świadomość ludzką. W latach 1961-62, na zlecenie
Massachusetts Departament of Corrections,
przeprowadził projekt badawczy rehabilitacji więźniów, przy użyciu środków
psychodelicznych i pozytywnych sugestii. 80% z nich już nigdy więcej nie wróciło
do więzienia. Mimo sukcesu, dyrekcja Harvardu postawiła Leary’emu ultimatum,
albo przerwie badania nad psychodelikami, albo będzie musiał opuścić
uniwersytet. Leary wybrał i wyruszył na wędrówkę po USA, udostępniając
tajniki psychodelicznych poszukiwań rzeszom młodzieży.
Do
historii przejdzie wpływ, jaki „polityka" Leary’ego miała na rozwój
kontrkultury lat 60-tych. Jego siedziba w Millbrook stała się mekką artystów i alternatywnych psychologów szukających inspiracji u wciąż rozwijającego
swoje teorie T. Learyego. 27. 01. 1970 roku za swoje badania a przede wszystkim
za ich propagowanie T. Leary został osadzony w więzieniu. Prawie pięćdziesięcioletni
T. Leary uciekł przez mur więzienny po 50-stopowym kablu. [ 16 ].
Deportowany z Afganstanu i ponownie osadzony w więzieniu o obostrzonym rygorze,
T. Leary został zwolniony dopiero po apelu amerykańskiego PEN-Klub. u. Rozpoczął
się nowy okres w jego życiu, który zaowocował narodzinami neurologicznego
relatywizmu. Leary, wychodząc z obserwacji, że nawet dwóch ludzi w tym samym
miejscu nie widzi tego samego, wysnuł hipotezę o zróżnicowaniu
neurologicznym ludzkości. To doprowadziło go do zainspirowania się
socjobiologią, skutkiem czego było ogłoszenie NEUROLOGIKI — teorii o ośmiu
potencjalnych obwodach neurologicznych człowieka. . Jest to teoria ewolucyjna,
stanowiąca pierwszą próbę systematycznego ujęcia ewolucji gatunkowej i osobniczej życia na Ziemi. Tworzy wizję stadno-społecznej przeszłości i transpersonalnej przyszłości. Wątek psychodeliczny wciąż przewija się w niej i niezależnie od tego jakby nie był on dyskredytowany, trzeba stwierdzić z całym przekonaniem, że teoria tutaj przedstawiona stanowi jak najpełniejszy,
jaki dotąd stworzono wyraz myśli transpersonalnej [ 17 ].
Koncepcja
ośmiu obwodów neurologicznych przedstawi się w następująco w rozszerzonym
opisie [ 18 ].
I obwód
przetrwania biologicznego. Tzw. umysł „morski", czy
też roślinny, po raz pierwszy wyłonił się miliardy lat temu i aktywizuje się
przy narodzinach człowieka. Programuje nas w ten sposób, że postrzegamy
poprzez siatkę albo-albo, dzieląc
rzeczy na pomocne (które przyjmujemy) i zagrażające (przed którymi uciekamy,
lub które atakujemy). Wdrukowanie tego obwodu stworzy podstawy dla postawy pełnej
zaufania lub podejrzenia, która ciągnąć się będzie przez całe życie.
Jednostka rozpoznaje zewnętrzne bodźce, które będzie przyjmować lub których
będzie unikał.
1 2 3 4 5 Dalej..
Przypisy: [ 15 ] Podaję daty ostatnich wydań: Timothy Leary, The
Game of Life, New Falcon Publications, USA 1993; Timothy Leary,
Info-Psychology, A Manual On the Use of the Human Nervous System According to
the Instructions of the Manufacturers, New Falcon Publications, USA 1994;
Timothy Leary, Ralph Metzner, Richard Alpert, The Psychedelic Experience, A Manual Based on the Tibetan Book of the
Dead, A Citadel Press Book, USA 1993; Robert Anton Wilson, Prometheus Rising,
New Falcon Publications, USA 1992; Antero Alli, Angel Tech, A
Modern Shaman's Guide to Reality Selection, New Falcon Press, USA 1992. [ 16 ] Personelowi więziennemu zostawił list: "w imię
Ojca i Syna i Ducha Świętego — O Strażnicy — wychodzę teraz na wolność.
Modlę się, byście i wy się uwolnili. Trzymanie ludzi w więzieniu jest
zbrodnią wobec ludzkości i grzechem wobec Boga. O strażnicy, jesteście
kryminalistami i grzesznikami. Odseparujcie się. Bądźcie wolni. Amen. Cytat
pochodzi ze wstępu do książki Robert Anton Wilsona, Prometheus
Rising, New Falcon Publications, USA 1992. [ 17 ] Słowo
„transpersonalność" zostało wypracowane w harwardzkim uniwesytecie w roku akademickim 1962/1963 na seminarium prowadzonym wspólnie prze A. Maslowa i P. Tillicha Materiał z tego seminarium dotyczący dorobku P. Tillicha,
wybitnego protestanckiego teologa został opracowany w postaci książki i następnie
wydany. Ukazało się polskie tłumaczenia tej pracy dokonane przez J.
Zychowicza i wydane w j serii filozofów religii pod tytułem Pytania o nieuwarunkowane, SIW ZNAK, Kraków 1994. W pracy tej P. Tillich definiuje
termin „transpersonalność" jako kategorię tego co ponadosobowe, wspólną
dla chrześcijaństwa i buddyzmu. [ 18 ] Koncepcję ośmiu obwodów najwcześniej pojawiła się w eseju T.
Leary i R. A. Wilskona, Podróż z przestrzeni wewnętrznej do przestrzeni zewnętrznej. [w:] Neurologics
New Jork 1962. Koncepcja ta jest rozwijana w innych pracach, patrz przypis 14. « Inny punkt widzenia (Publikacja: 08-11-2012 Ostatnia zmiana: 16-11-2012)
Jerzy KolarzowskiDoktor habilitowany, adiunkt w Instytucie Historyczno-Prawnym Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Prawa i Administracji). Współzałożyciel i rzecznik prasowy PPS (1987 - luty 1988), zwolniony z pracy w IPiP PAN (styczeń 1987), współredagował Biuletyn Informacyjny Ruchu Wolność i Pokój (1986–1987), sygnatariusz platformy Wolność i Pokój (1985), przekazywał i organizował przesyłanie m.in. do Poznania, Krakowa, Gdańska, Lublina i Puław wielu wydawnictw podziemnych. Posiada certyfikat „pokrzywdzonego” wystawiony przez IPN w 2003 r. Master of Art of NLP. Pisze rozprawę habilitacyjną "U podstaw europejskiej filozofii praw człowieka. Narodziny jednostki w sferze publicznej i prywatnej w pismach Braci Polskich". Zainteresowania: historia instytucji życia publicznego i prywatnego, myśl etyczna i religijna Europy (zwłaszcza okresu reformacji). Bada nieoficjalne nurty i idee inspirujące kulturę europejską. Hobby: muzyka poważna, fotografia krajobrazowa. Autor książki Filozofowie i mistycy Liczba tekstów na portalu: 51 Pokaż inne teksty autora Najnowszy tekst autora: Polski i brytyjski samorząd terytorialny - zasadnicze różnice | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 8487 |
|