Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
204.791.862 wizyty
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 720 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Stanisław Lem - Kongres futurologiczny
Tomasz Hildebrandt - Druga Polska
Charlotte Roche - Modlitwy waginy

Znajdź książkę..

Złota myśl Racjonalisty:
Każdy, kto chce być chrześcijaninem, powinien wyłupić oczy własnemu rozumowi.

Dodaj swój komentarz…
Mariusz Agnosiewicz - Ciekawy temat...   3 na 3
Dziękuję ci za bardzo dla mnie interesujący artykuł. Mam parę spostrzeżeń.
W XVIII w. księstwo Parmy i Piacenzy przechodziło formalnie pomiędzy rękami Habsburgów i Burbonów, lecz faktycznie w moim przekonaniu pomiędzy Włochami i Habsburgami. Rodzina panująca Farnese tylko de iure wymarła w 1731, w rzeczywistości "panowanie Burbonów" to dalej panowanie rodu Farnese. Wszak Karol III Hiszpański i Filip I to byli synowie Elżbiety Farnese. Były to oczywiście także dzieci króla Hiszpanii, Filipa V z dynastii Burbonów, ale Filip był tylko targanym depresjami cieniem swojej żony, to Elżbieta była prawdziwym władcą, osobą dominującą w związku i w państwie. I to z jej inicjatywy jej synowie objęli Parmę i Piacenzę.
I w związku z tym ostatnim, w kontekście historycznych relacji hiszpańsko-włoskich, Elżbieta jest ogromnie ciekawym wątkiem. Wszak to ta ogromnie ambitna i władcza kobieta wykorzystała Hiszpanię do szalonych kampanii odzyskania posiadłości we Włoszech, ale nie dla samej Hiszpanii, lecz dla jej synów, "Farnezyjczyków". Kampania dla Hiszpanii skończyła się niepowodzeniem, ale Elżbieta Farnese osiągnęła swój cel: jej synowie objęli władzę nad jej rodzimą Parmą i Piacenzą. To przykład we wzajemnej historii, kiedy to nie Hiszpanie wykorzystywali Italię, lecz odwrotnie :)
A wspomniana w tekście "klika Alberoniego", to było jedynie narzędzie w rękach Elżbiety Farnese. Moim zdaniem ta kobieta to niezły fenomen z czasów Oświecenia. Jej projekty wywołania wojen domowych w kilku państwach europejskich, w czasie jej kampanii antyhabsburskiej zdumiały mnie. Polecam "Memoirs of Elizabeth Farnese": archive.org/details/memoirselizabet00unkngoog
Z innych spraw: niezadowolenie Włochów z panowania hiszpańskiego. Nie wiem jak było dokładnie w Neapolu, lecz czytałem, że po pierwszych latach panowania dynastii Sabaudzkiej na Sardynii i Habsburgów na Sycylii - lud generalnie z radością witał wojska hiszpańskie i że łatwe odbicie przez Hiszpanów Sardynii w 1717 i Sycylii w 1718 było możliwie m.in. ze względu na pozytywny stosunek mieszkańców.
Autor: Mariusz Agnosiewicz  Dodano: 17-08-2012
Reklama
Piotr Napierała - Tak, można uważać
że Farnese-Burbon to była w zasadzie jedna rodzina. Ale w historiografii dość powszechnie mówi się o wojnach habsbursko-burbońskich o Italię, ponieważ bez siły Fr i Hiszp i tak Parmeńczycy neiwiele by wskórali
Autor: Piotr Napierała  Dodano: 18-08-2012

Pokazuj komentarze od najnowszego

Aby dodać komentarz, należy się zalogować

  

Zaloguj przez OpenID..
Jeżeli nie jesteś zarejestrowany/a - załóż konto..

Reklama
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365