 |
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
   |  |
 Złota myśl Racjonalisty: Nauka jest wielką republiką z wieczystem liberum veto, wedle którego głos jednego uczonego, gdy słuszny, zmusza do posłuchu wszystkich, naturalnie nie zaraz, ale ostatecznie zawsze. Więc w imię tych praw owej wielkiej republiki naukowej, stojącej ponad narodami, państwami, autorytetami, trzeba być cierpliwym. To nie oświata, to nauka. To nie popularyzacja lecz badanie. Jeśli ktoś mniema, że nie ma.. |  |
 |  |
|
|
|
 |
Kościół i Katolicyzm » Historia Kościoła » Historia powszechna
Sprzedaż odpustów Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
"Odpusty nam tu jakieś z Rzyma przedawano,
U których ołowiane pieczęci wieszano,
By było onę z nieba ku nim przyłożono:
Odpuszczajcie, chceci-li, by wam odpuszczono!
Ale gdy stamtąd listów wierzących nie mają,
Niechajże ty z ołowem tam sobie chowają;
Bo, wierz mi, kto sie trefi tam między tę tłuszczą,
Byś najwięcej odpuszczał, tobieć nie odpuszczą."
Mikołaj Rej
"Ja
bym przywileju mego ani za stanowisko świętego Piotra w niebie nie zamienił, bo ja moimi odpustami więcej
wybawiłem dusz, aniżeli on kazaniami swymi. Odpust i największe nawet gładzi grzechy; przypuśćmy, żeby kto, co
jest jednak niemożebną rzeczą, samej matce Bożej gwałt zadał,
to nie potrzebuje niczego więcej, jak tylko zapłacić, dużo
zapłacić i będzie mu odpuszczone (...)
Pan Bóg nasz, nie jest już więcej Bogiem,
albowiem wszelką moc swą złożył on w ręce papieża"
dominikanin Tecel (handlarz odpustami z XVI w.)
"Gdy tylko
pieniądz do puszki wskoczy,
dusza w tej chwili z czyśćca wyskoczy"
Pierwszą
„taksę apostolską grzechów" ogłosił Jan XXII (1316-1334). Jako
podstawę zapewne przyjął germański kodeks karny, który przewidywał opłaty
kompozycyjne za wykroczenia i zbrodnie. Dla prawa świeckiego był to oczywiście
postęp, gdyż alternatywą tych opłat były krwawe zemsty rodowe, jednak w dziedzinie religijnej (kompensacja za grzechy) było to jednym z głównych
powodów Reformacji i rozłamów europejskich. Jak pisze Wolter,"ludzie
dość źli, aby popełniać te grzechy, byli dość głupi, aby za nie płacić
(...) Księga tych taks była wydrukowana kilkakrotnie, począwszy od XV w. i wyniosła na światło dzienne nikczemności śmieszniejsze i ohydniejsze
zarazem od wszystkiego, co się opowiadało o bezczelnym oszukaństwie kapłanów
starożytności (...) Zwyczaj okupywania jałmużnami i modlitwami żyjących
kar spadających na zmarłych, wyswabadzania ich dusz z Czyśćca zaczęto
wprowadzać w XI w. Wtedy ustanowiono uroczyste święto przeznaczone na to nabożeństwo.
Kardynał piotr Damiani podaje, iż pewien pielgrzym, powracając z Jerozolimy,
został rzucony na wyspę, gdzie znalazł dobrego pustelnika, który go
powiadomił, że ta wyspa była zamieszkała przez djabłów; że jego sąsiedztwo
było całkiem pokryte płomieniami, w których djabli pogrążali dusze dręczonych;
że ci sami djabli nie przestawali krzyczeć i wyć przeciw św. Odilonowi,
opatowi z Cluny, swemu śmiertelnemu wrogowi. „Modlitwy św. Odilona, mówili,
oraz modły jego mnichów, odbierają nam wciąż jakąś duszę". Gdy to
sprawozdanie zostało złożone Odilonowi, ustanowił w swym klasztorze
klunjackim święto umarłych. Kościół przyjął wkrótce tę uroczystość.
Gdyby się na tem zatrzymano, byłoby to tylko nabożeństwem; ale wkrótce nabożeństwo
zwyrodniało w nadużycie; mnisi żebrzący, nadewszystko, kazali sobie płacić
za wyciąganie dusz z Czyśćca; nie mówili o niczem, tylko o ukazywaniu się
ponoszących męczarnie, o duszach żałosnych, które przychodziły wzywać
pomocy, o nagłych śmierciach i karach wiekuistych, spadłych na tych, co jej
odmówili. Rozbój przyszedł w ślad za łatwowierną nabożnością, i to była
jedna z racji, która przyprawiła Kościół rzymski o utratę połowy
Europy"
W
1514 r. Juliusz II opublikował bullę, na mocy której wydawano odpusty w formie tzw. jubileuszy (Bóg wie jakich?). Odpust mógł otrzymać każdy, kto
wspomógł finansowo budowę olbrzymiej bazyliki św. Piotra.
Newsy odpustowe:
Około półtora tysiąca mieszkańców miasteczka Mikstat
(Wielkopolska) oraz gości z całego kraju, a także z zagranicy, święciło w czwartek konie, krowy, kozy, żółwie, papugi, kury, psy, koty i inne
zwierzęta. Ta tradycja kontynuowana jest w miasteczku od prawie 300 lat. Uroczystości, połączone z odpustem, odbywają się zawsze 16 sierpnia, w dniu
św. Rocha, patrona chorych i rolników. [PAP, 17.08.2001]
« Historia powszechna (Publikacja: 28-06-2002 Ostatnia zmiana: 27-02-2004)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 679 |
 |