Relacja polskiej pisarki:                                                                            wiadomosci.onet(*)-wiosna-zrujnowala-libie/tmpd0

Cytuję ze strony www.historycy.org/index.php?showtopic=89413

Darmowe ochłapy rzucane ludności to
specyfika krajów surowcowych. Dyktator uważa tam bogactwa naturalne za
swoją własność i stara się część z nich rzucić ludności, by zmniejszyć
niezadowolenie. Libia jest krajem o niskim zaludnieniu, a dużych zasobach ropy. Bogactwa starczało więc na przekupienie ciemnego ludu. </span>

Artykuły Pana Agnosiewicza są jak zawsze bardzo ciekawe ale niestety lista faktów jest po prostu listą bajek z 1000 i 1 nocy. Doceniam to że autor chce ukazać inną perspektywę niż tylko zachodnią ale jeśli podaje się słowo fakty to te fakty powinno się wcześniej sprawdzić a nie wklepać na ślepo i dołączyć obrazek  Libia przed i Libia po, bo to wygląda jak informacja przygotowana dla leniwych umysłów delikatnie mówiąc. 

40 lat kadafizmu nie rozwinęło Libii, nie zmieniło podziałów plemiennych, nie ustabilizowało tego regionu. Promowano nepotyzm, biurokrację, ludzi i rodziny wiernych reżimowi oraz ich przyjaciół. Muamar słynął z różnych dziwactw, również jego synowie, w Libii oraz poza jej granicami.
Wzorem minionych "poprawiaczy świata" miał on również "pobożno życzeniowy" program streszczony w "zielonej książeczce" ale tego, poza studentami ekscytującymi się politycznymi dziwolągami, nikt nie traktował poważnie.
Libia "zjadająca" ropę zatrudniała obcokrajowców do wszystkiego, płacąc im coraz gorzej a traktując ich jeszcze mniej "po ludzku" niż własnych obywateli.
Nie był to Raj ani nawet obietnica czyśćca.
Że teraz nie wiadomo co z tymi ludźmi zrobić? To należy cytować skompromitowanego później Colina Powella "Bez pomysłu na pokój nie zaczynaj wojny", opowiadanie bajek nie tworzy państw, może tylko rozpalić wyobraźnię źle poinformowanych.
Kadafi stoi w długim szeregu afrykańskich "mężów stanu" których łączyły militarne ambicje, gospodarcze iluzje, międzynarodowy apetyt na znaczenie i sławę oraz krótkotrwałe popularne poparcie po którym następował długotrwały terror. Oni sprzedawali co mogli na wojsko i najemników.

Oni to powiedzieli Amerykanom i innym, że potrzebują „demokracji" i „wolności", nigdy nie zdając sobie sprawy z tego, że proszą o morderczy system w którym wielcy pożerają małych, byli jednak oczarowani tymi hasłami nie zdając sobie sprawy, że w Ameryce nie ma darmowych lekarstw, szpitali, mieszkań, edukacji czy żywności, a jedyne darmowe rzeczy to te, które uda się wyżebrać na ulicy lub miska zupy wystana w długiej kolejce.

-Apeluję o odrobinę rozsądku. To ma być reklama "darmowych" systemów? To, że Kaddafi mógł stworzyć taki system jak np. Sułtan Brunei, gdzie coś jest za darmo, to tylko i wyłącznie dzięki pompowaniu ropy, a w sumie i dzięki tym, którzy tę ropę kupowali, czyli państwom gdzie musowo pracować, płacić podatki, gdzie za wszystko się płaci i nic nie ma na dłuższą metę za darmo, gdzie panuje ten ohydny kapitalizm. Gdyby zastąpiono ropę innym paliwem, z dnia na dzień zapanowałby w takich "darmowych rajach" powszechny głód, nędza i drożyzna. Zresztą był taki geniusz jak Hugo Chavez, który nawet siedząc na ropie zrujnował swój kraj, bo ropę też trzeba umieć pompować i obsługiwać cały ten sprzęt. A to też kosztuje.

Oczywiście! Istny raj na ziemi to musiał być skoro rządzący od 40 lat dyktator tak twierdził. To bardzo wiarygodne źródło. Bardzo!
a ZSRR było rajem na ziemi! roboptniczo chłopskim rajem! I wszelkie statystki to potwierdzały oficjalnie!
Nie wierzycie Towarzyszowi Stalinowi?

Paragraf 1: Amerykańskie buty zawsze są do chodzenia.
youtu.be/MnQcExGaEvk
Paragraf 2: Jeśli masz jeszcze jakieś wątpliwości, patrz: paragraf 1. ;)

Doświadczenie pokazuje, że ta "kreacja własnej tożsamości" zbyt kreatywna nie jest. Jakoś ogranicza się do powrotu do średniowiecza w najbardziej niehumanitarnej postaci ...
Z cyberprzestrzeni mogli się dowiedzieć (i pewnie się dowiedzieli) wielu rzeczy, ale sęk w tym, CO z tego przyjęli. Wydaje się, że głównie to, co przepuścił filtr indoktrynacji religijnej. Ucinać głowy - tak, ale różnorodność - nie. Zmienić kalifa - tak, zmienić system - nie. Wszystko jest "insh allah", to gdzie tu miejsce na kreatywność tożsamości? Młodzi, myślący Arabowie są albo daleko od krajów islamskich, albo muszą się ukrywać/narażać. Oni są w olbrzymiej mniejszości, bez szans na zgromadzenie większej ilości "sympatyków". Jak do tego dodać "kręcenie własnych lodów" przez Rosję, Stany i Europę, to marne widoki widzę na to kreowanie tożsamości. Zwłaszcza, że to są "lody z nitrogliceryną" ...

Sądzę, że nie ma chyba bardziej abstrakcyjnych i oderwanych spekulacji umysłowych niż zastanawianie się, czy władca dalekiego kraju, który zginął z ręki swoich niedawnych poddanych, był dobry czy zły oraz czy powinien umrzeć, a może jednak lepiej byłoby gdyby żył. Jednak ludzki umysł ma taką tendencję do legnięcia do różnych tzw. obiektów, osadzania w nich czy na nich różnych swoim iluzorycznych wyobrażeń, a ponadto ciężko jest mu się wyzwolić w takiej sytuacji od automatyzmu ustosunkowania się do takiego obiektu na zasadzie dychotomicznego (pozytywnego bądź negatywnego) tego obiektu wartościowania. Myślę też, że rewolucje, przewroty i nagłe upadki wielkich politycznych karier nie są wcale takie rzadkie. W końcu Kaddafi był tylko jednym z kilku przywódców, którym w czasie Arabskiej Wiosny zaczął się palić grunt pod nogami. Pewne procesy społeczne naprawdę ciężko jest kontrolować. Możemy fantazjować na temat spiskowej teorii dziejów, ale gdy w końcu zdegeneruje się i załamie krucha legitymizacja władzy, o co nietrudno, gdy jest ona sprawowana autorytarnie, to opanowanie niezadowolenia społecznego może się wówczas okazać niemożliwe.
No, to chyba po całej tej pisaninie zasłużyliśmy w końcu na dobrą piosenkę:
youtu.be/twQUkXa1s1c
youtu.be/Gx_WQGp7YJg

Z niektorych komentarzy wylania sie myslenie i reagowanie z okresu "zimnej wojny" -  przestarzala dwubiegunowa polityka i dyplomacja, brak pragmatyzmu do wykreowania nowego swiata. Dzisiejsi politycy to nie Metternich czy Bismarck, nie domyslaja sie, ze wciskanie demokracji na sile to grozny niewypal, jak sie nie uda to bombardowanie. Zachod musi wykreowac nowa polityke zagraniczna, wystartowac z dialogiem, dzialac wielobiegunowo i konsekwentnie. Zrobic wszystko, zeby brac udzial przy kresleniu nowej mapy bliskiego wschodu i nie utracic M. Srodziemnego. Mlodzi arabowie sa swiadomi, ze nowy model strategii dzialania zachodzi w cyberprzestrzenii wirtualnego swiata. Dzieki globalnym mediom dowiedzieli sie, ze rewolucja franc. rozkoszowala sie obcinaniem glow, dzisiaj jest fundamentem wspolczesnej demokracji. Innym przykladem jest wojna w Hiszpanii, gdzie rozne orientacje polityczne walczyly o swoje idee obok siebie."opozycjonisci umawiali sie na manifestacje za pomoca ... faceboka jak pisze p. Marcin, no wlasnie. Ich nie interesuje komunizm czy kapitalizm, systemy dwubiegunowego swiata, patrza na historie realistycznie, nie chca proamerykanskich oligarkow, chca wykreowac wlasna tozsamosc. Tak mysle... 

Przecież to co się zdarzyło w Libii pokazuje, że Kaddafi mimo, że może chciał nie potrafił zmienić Libii. Po 40 latach nadal to był kraj plemienny, każde plemię miało swoją milicję i nadal był to kraj muzułmański.
Nie stworzył narodu libijskiego i to go zabiło. Nawet jeśli Arabia Saudyjska maczała palce w obaleniu dydtatora to zabili go libijczycy i tyle.

Kaddafi rządził Libią przez ponad 40 lat- zniósł w tym kraju prawo szariatu i w stosunkowo szerokim zakresie (jak na muzułmańskie warunki) przestrzegał praw człowieka. Przed rokiem 2011 nie było w Libii żadnej zorganizowanej opozycji przeciwko jego rządom, a na krótko przed rewolucją odwołał część dowódców, którzy byli mniej lojalni wobec państwa... Trzeźwo oceniał sytuację- wiedział, że realia są takie: ,,Albo Kaddafi, albo chaos", stąd zapewne mógł nie dostrzegać zagrożenia rewoltą, w końcu w sferze publicznej radykalni islamiści nie mieli żadnych wpływów.
Pozostaje pytanie- kto tak naprawdę obalił rządy Kaddafiego- czy byli to demokraci, czy też przedstawciele ugrupowań islamskich... znów pytanie bez odpowiedzi, ale raczej najpierw pojawiła się opozycja ,,demokratyczna'', potem niektórzy dowódcy libijscy zaczęli przechodzić na jej stronę licząc na zajęcie miejsca Kaddafiego, a dopiero na końcu wpływ na część buntowników zyskali radykalni przywódcy islamscy (to ostatnie zapewne już po obaleniu Kaddafiego)... Paradoksem jest fakt, że w tym ,,reżimie" opozycjoniści umawiali się na manifestację za pomocą... facebooka, więc chyba nie było aż tak źle. A oto wolność po upadku Kaddafiego: www.hrw.org/new(*)rizing-residents-loyalist-town

"- Jak się żyło pod rządami dyktatury Kaddafiego? - Tego imienia zwykle się nie wypowiadało. Ludzie w Trypolisie mówią o nim: lider. Wszycy wiedzieli, że w Libii nie ma za wiele wojska, za to rozmaitej policji mnóstwo. Na jakąkolwiek opozycję ani nawet na poglądy inne od oficjalnych miejsca nie było. To jest prawdziwa dyktatura, wręcz zamordyzm."

Czytaj więcej: www.nto.pl/maga(*)m-w-libii-kaddafiego,id,t.html

To było ponad cztery lata temu.

Doceniam redakcję za oddanie głosu drugiej stronie. Przyznam się, że bezkrytycznie popierałem interwencję w Libii. Pisząc o kapitalizmie jako wolności, która sprzyja najsilniejszym w drenowaniu świata Kadafi napisał to, co pisał noblista Stiglitz gdy ilustrował to faktem "zliberalizowania" na żądanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego systemu bankowego Etiopii, którego łączne kapitały były niższe niż najmniejszego banku w USA.

Twierdzi Pan, że Kaddafi trzymał w ryzach przedstawicieli różnych skrajnych ugrupowań islamskich, a tymczasem to właśnie przeprowadzona przez nich rewolta obaliła jego rząd i bezpośrednio przyczyniła się do jego śmierci. Wniosek z tego jest taki, że Kaddafi karmił się iluzjami na temat stanu tych spraw w jego państwie, a Pan jest łudzony własnymi nieadekwatnymi wyobrażeniami na temat skuteczności rządu Kaddafiego w polityce wewnętrznej i administrowaniu krajem. Jedno jest pewne - skoro Kaddafi nie żyje, to - o ile zależało mu na życiu - musiał bardzo się mylić w niektórych kwestiach, jak się okazało kluczowych dla przetrwania jego rządów a nawet zachowania życia. Nawet jeżeli rebelia libijska została zainicjowana i była sterowana lub co najmniej wspierana przez zagraniczne ośrodki władzy i wpływu, to nie możemy tylko tym tłumaczyć porażki Kaddafiego, ponieważ w takiej rzeczywistości funkcjonują też inne reżimy, które tylko z tego powodu nie upadają. Ktoś tu musiał popełnić wiele błędów, które zostały skrzętnie wykorzystane przez konkurentów, adwersarzy i zwyczajnych wrogów. Gdy się jest podstarzałym kabotynem, który żyje w coraz większym oderwaniu od rzeczywistości, takie rzeczy mogą się człowiekowi bardzo łatwo przytrafić.

Nie wiem, czy Kaddafi był wizjonerem i przywódcą, który ucywilizował rozproszone plemiona żyjace w Libii, czy też zwyrodniałym dyktatorem (choć mam przeczucie że raczej to pierwsze), ale z punktu widzenia bezpieczeństwa Europy lepiej byłoby gdyby Kaddafi utrzymał się przy władzy z co najmniej dwóch powodów: prowadził wymianę handową z Europą (dzięki niemu mieliśmy o jedno źródło ropy naftowej więcej), a także w ostatnich latach swych rzadów trzymał w ryzach przedstawicieli różnych skrajnych ugrupowań islamskich.

Poza tym jest on jednym z najbardziej interesującychh myślicieli politycznych XX wieku- przecież niezależnie od szans na ich powodzenie, jego koncepcje wszystkich ludów Afryki jako jednego narodu, a także państwa łączącego w sobie idee umiarkowanego Islamu i demokracji są wartością samą w sobie. Gdy inni przywódcy arabscy tkwili w mentalności średniowiecza, on już zapoczątkowywał oświecenie...

Jeszcze coś w temacie libijskiej Dżamachriji:
www2.ohchr.org/(*)docs/16session/A-HRC-16-15.pdf
www.britannica.(*)Made-River-Year-In-Review-1996

U Kaddafiego nie znajdziemy rozwiązania na idealny świat w naszym środowisku kulturowym. Czy będziemy się potrafili poddać myśli władzy i jej wizji naszego dobra? Pytaniem wg mnie istotnym jest: Czy Polska ma budować władzę sterowaną odgórnie, czy oddolnie? Potrzebujemy króla, czy samoorganizacji?
Co się stało z Libią, gdy została pozbawiona wodza? Jak wygląda jej samodzielność? Nie uważam, aby dobrem było chowanie ludzi za szatami wodza, bo jak on zniknie, to pozostaje rzeczywistość pięcioletnich dzieci, które wszystko miały, a nagle dorosnąć trzeba, radzić sobie samemu. Socjalistyczne społeczeństwo pozbawione socjalizmu będzie zawsze walczyć na noże o dobra, o to co mu się należy, o przewagę posiadania nad pozostałymi.<a>

@ Arminius: "Kadafi przez cały okres swoich rządów był zdecydowanym krytykiem i
oponentem polityki Izraela - co najpewniej odegrało istotną rolę w
zaaranżowaniu jego upadku."

Ciężko się Panu powstrzymać? Izrael na wagę gorączki złota skłaniającej do obsesji.

Pozdrawiam :)
</a>

Libia była rajem na Ziemi!
Cóż nie. Kaddafi był zwykłym klonem Stalina i jedyny sens jaki płynie z artykułu to taki, że najlepszym systemem jest totalitaryzm komunistyczny.
Libia była typowym krajem orwellowskim. Kraj wiecznej rewolucji musi mieć wrogów wewnętrznych i zewnętrznych. Jako, że Arabowie żyją jeszcze w systemie plemennym, najlepiej powodzilo się plemieniu Warfalla, oczywiście wywodzil się z niego Kaddafi. Reszczie powodzilo się gorzej. Może członkowie plemienia Kadaffiego mieli darmowe, domy, ziarno co tam było w artykule? Dużo tego darmowego było ale inni libijczycy bardzo wątpię.

Brzmi to wszystko dość sielankowo i warto by ten opis skonfrontować z innymi źródłami informacji. Pewnie również wiele dobrego dało by się powiedzieć o Korei Północnej jeśli spojrzeć na jej zdobycze socjalne pod odpowiednim kątem

A gdzie jest zrodlo informacji tych dobrodziejstw Libii? Darmowe mieszkania, prad, woda i nie wiadomo co. Zycie mlekiem i miodem plynace? Nie, zebym pochwalal zbrojny najazd na Libie i tak wlasciwie to sercem i rozumem stalem po stronie Kaddafiego, ale nigdy nie udalo mi sie odszukac potwierdzenia tych rewelacji. A nawet wiecej - przeczesujac nieskonczone pola internetow, dogrzebalem sie do komentarzy twierdzacych, ze to sa po prostu bzdury. Np. w Libii nigdy prad nie byl darmowy, a np. pozyczki - pomimo, ze nie byly oprocentowane w "klasyczny" sposob - naliczaly sobie tzw. "koszta manipulacyjne bankow", ktore byly wlasnie oprocentowaniem. Nie mogli tego tak nazwac bezposrednio ze wzgledow na wyznanie. I bylo tego wiecej, ale nie chce sie juz rozpiswywac :-) Jedyna "potwierdzona" informacja jaka znalalzem, to fakt, ze Libia byla najmniej zadluzonym panstwem na swiecie (ze strony CIA). Tak wiec. Czy ktos tu moze potwierdzic lub zanegowac te informacje? Podac zrodlo? Zebym w koncu - raz na zawsze - mogl dostac argument, ktory da mi przewage w rozmowie z medialnymi lemingami? :-)

Co więcej, Kadafi pod koniec wziął kurs na zachód, pokajał się, wyrzekł się broni masowego rażenia, zapłacił za Lockerbie, mógł być i chciał być energetycznym zapleczem Europy.
Co więcej, gdy wszczęto przeciwko niemu interwencję - wiadomo już było jakie poprzednie - tego typu przedsięwzięcia - przyniosły skutki.
Kadafi przez cały okres swoich rządów był zdecydowanym krytykiem i oponentem polityki Izraela - co najpewniej odegrało istotną rolę w zaaranżowaniu jego upadku.
journals.lib.un(*)php/jcs/article/view/4313/4928

Człowiek jako istota biologiczna, psychiczna i społeczna został tak ukształtowany przez ewolucję, że pozostaje pogrążony w ignorancji co do własnego położenia. To, co dla niego najgorsze, jawi mu się jako dobre: trucizny zażywa jako przysmaki; odurza się, by "rozjaśnić umysł"; widzi dobroczyńców w tych, którzy go okradają, wykorzystują, a nawet zabijają; nienawidzi swoich rodziców, gdy ci chcą jego dobra i starają się uchronić go przed złem, a kocha (można by dziś powiedzieć, że "patologicznie") tych, którzy pogrążają go w upadku, itp. Jest na to wiele przykładów w historii świata, a każdy potrafi zapewne wskazać podobne przypadki czy to w swoim najbliższym otoczeniu, czy w swojej własnej rodzinie, a może nawet w swoim własnym życiu.