Do III wieku biskup rzymski na pewno nie był uważany za kogoś najważniejszego w chrześcijaństwie. Należy zaznaczyć, że to nie Biblia czy gmina rzymska zaczęła się mienić najważniejszą. Była to inicjatywa cesarzy, którzy jednocząc swoje imperium, tego samego domagali się od organizacji kościelnej. I tak pierwszy krok uczynił cesarz Aurelian (270-275), który ponownie zjednoczył pod swoją władzą rozbite buntami ziemie państwa, uznał "w pewnym wypadku utrzymywanie stosunków z biskupem rzymskim za probierz prawowitości lokalnej władzy biskupiej"

Po raz pierwszy miano „papieża" przybrał 38. następca św. Piotra św. Syrycjusz (384-399), Rzymianin.

W lipcu 445 r. cesarz rzymski Walentynian III wydał ustawę, która po raz pierwszy w sposób jasny i otwarty jasno formułuje zasadę prymatu biskupa Rzymu nad innymi biskupami. Powodem wydania ustawy była działalność biskupa Arelate — Hilarego.

"Nie radząc się kapłana miasta Rzymu uzurpował on sobie lekkomyślnie prawo ordynowania biskupów, wcale mu nie przysługujące. Jednych więc bezzasadnie usuwał, innych zaś wyświęcał w sposób niewłaściwy, wbrew woli obywateli miast. A ponieważ ci nie chcieli przyjmować nowych biskupów, skoro nie brali udziału w wyborze, Hilary zebrał zbrojną gromadę i nieprzyjacielskim obyczajem oblegał mury albo wdzierał się szturmem; tak wprowadzał orężem na stolice łagodności tych, co mieli pokój głosić! Kiedy więc dopuszczono się takich występków przeciw majestatowi Imperium i przeciw szacunkowi należnemu stolicy apostolskiej, mąż pobożny, papież stolicy, wydał odpowiednie zarządzenia i wszczęto śledztwo. Zapadł wyrok i na Hilarego i na tych, których on niewłaściwie ordynował. Wyrok ten ważny byłby w Galii także bez sankcji cesarskie. Czegóż bowiem nie wolno w stosunku do Kościoła autorytetowi tak wielkiego kapłana? Nasze więc rozkazy mają tylko to na celu, ani w przyszłości nie wolno było ani Hilaremu (zwać go nadal biskupem zezwala wyłącznie ludzka łagodność papieża), ani też komukolwiek innemu ingerować zbrojnie w sprawy Kościoła lub sprzeciwiać się poleceniom arcykapłana rzymskiego. Takie bowiem poczynania gwałcą ufność i poważanie należne naszemu Imperium".

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Papież i hipokryzja Postwojtyliańskie szanse Kościoła

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (2)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto