|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kultura » Sztuka » Filmy i filmoznawstwo
Ikona [2] Autor tekstu: Piotr Berndt
Niektórzy mogą twierdzić, iż wynika to z klasycznego odtworzenia swojej roli -
słodkiej, naiwnej i głupiutkiej blondynki. Być może prawdą jest, że postać
grana przez
Monroe, nie należy do najbystrzejszej
wśród filmowego otoczenia, lecz z pewnością wie czego chce i podąża za tym z bezwzględną ambicją. Film ten bowiem odzwierciedla jej najmocniejsze cechy,
które znakomicie plasują się w tak zwanych „screwball comedy", powstałych w Ameryce w okresie „Wielkiego Kryzysu". Są to szybkie ibłyskotliwe komedie,
przepełnione farsowymi sytuacjami, eskapistycznymi tematami i liniami fabuły,
obejmującymi zarówno zaloty jak i małżeństwo. Często przedstawiają również
konflikt klas społecznych w ówczesnej Ameryce. W tym przypadku Marilyn
Monroeświetnie wykorzystuje swojej atuty, odgrywając rolę miłośniczki
diamentów, szukając miłości i pieniędzy, a najchętniej kopalni złota. Udowadnia
jednak tym samym, iż nawet gdy kobieta jest naiwna, to wciąż może przechytrzać
wszystkich mężczyzn dookoła."Mężczyźni
wolą blondynki" to musical, lecz nie w tradycyjnym znaczeniu tego słowa.
Monroe i
Russell grają w nim role tancerek rewiowych, więc głównie śpiew i taniec
będzie ich uzewnętrznianą profesją. Istnieje także kilka tanecznych sekwencji
poza teatrem — taniec
Russell z olimpijczykami na basenie oraz śpiew pary dziewcząt przed
kawiarnią w Paryżu. Nie da się ukryć, że taniec przy basenie jest bardzo
wyzywający jak na tamte czasy, tym samym ujawnia nam prawdziwe pożądanie oraz
cel Dorothy. Owe dwie dziewczyny z Little Rock, są w pełni świadome swoich
kobiecych sztuczek i chętnie je wykorzystują elektryzując przy tym publiczność. Jak na komedię romantyczną przystało, ideą filmu jest szczęśliwe wyjście za mąż
Lorelei (Monroe)
jak i Dorothy (Russell).
Lorelei wybrała już swojego faworyta — jest nim milioner Gus Esmond (Noonan).
Są w sobie zakochani, lecz jego ojciec przypuszcza, iż Lorelei chce wyjść za
jego syna tylko ze względu na fortunę, lecz ona z kolei nie widzi żadnego
problemu w poślubieniu człowieka dla pieniędzy, ponieważ uważa, iż jest tak samo
łatwo zakochać się w człowieku bogatym jak i biednym. Natomiast Dorothy opowiada
się za mężczyznami niemajętnymi, o przeciętnym statusie społecznym i jak sama
przyznaje: „nie znoszę bogatych playboyów". Podczas rejsu przez Atlantyk, każda z dziewcząt zajmuje się pilnowaniem drugiej — Dorothy przygląda się, czy Lorelei
nie robi niczego niestosownego, aby nie rozgniewać przyszłego teścia, zaś
Lorelei szuka odpowiednio bogatego mężczyzny dla Dorothy.
Dzięki niekwestionowanej i niezachwianej efektywności reżysera, możemy
postrzegać punkt widzenia kamery w znacznej części z męskiego punktu widzenia,
dotyczącej fetyszowej wręcz fascynacji kobiet.
Hawks pokazuje nam również jak łatwo
można zostać uwiedzionym przez dziewczęta
wystarczająco bystre, zdolne do kontrolowania i manipulacji.
„Mężczyźni
wolą blondynki" byłby pewnie tylko kolejnym zapomnianym musicalem, gdyby nie
talent duetu
Monroe i
Russell jak i reżysera
Howard'a Hawksa. Chociaż film mógłby być postrzegany jako pompatyczny,Hawks
nadaje filmowi nutę humoru, pełnego werwy dialogu i mnóstwo bajecznych tańców.
Klasyczna już piosenka
Monroe i rytuałowy taniec do „Diamenty są najlepszym przyjacielem
dziewczyny" jest zarazem seksowny, żwawy i zabawny.
Marilyn wie jak pozyskać sobie publiczność i ta sekwencja jest obrazem jej
pozytywnej mocy gwiazdorskiej, natomiast jej argument o małżeństwie: „Nie wiesz,
że bogaty mężczyzna jest jak piękna dziewczyna? Nie żenisz się z nią tylko
dlatego, że jest ładna" — jest nie tylko zaskakujący, ale i trafnie dopasowany
do filmu.
1 2
« Filmy i filmoznawstwo (Publikacja: 09-03-2012 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 7835 |
|