 |
         |
|
 |
Kultura » Idee i ideologie Ideologiczne podstawy legitymizacji władzy cesarskiej w Rzymie [5] Otóż w kilka lat po wygłoszeniu przez Pliniusza Panegiryku, władca odbył zakończoną sukcesem wyprawę przeciwko Dakom. W celu uczczenia tego zwycięstwa w Rzymie wystawiono tak zwaną kolumnę Trajana, która ,,w umyśle antycznego widza była ikoną cesarskiej władzy [...]. Na niej Trajan pojawił się pięćdziesiąt dziewięć razy jako naczelny dowódca".[80] Brian Campbell w pracy ,,Warface and society in Imperial Rome 31 BC- AD 284" podsumował jej przesłanie w następujący sposób: ,,[Trajan] wydaje się dominować wojnę oferując wyjątkowe przywództwo i osobiste kierowanie operacjami wojskowymi, zawsze będąc w centrum wydarzeń".[81] Taki właśnie w świetle ideologii miał być wizerunek cesarza i taka była jego uniwersalna rola- bycie w centrum wydarzeń, kreowanie tych wydarzeń i w ten sposób przy okazji prowadzenia działalności głównie na polu politycznym, militarnym oraz religijnym ukazywanie senatowi i ludowi swych praw do zaszczytów i rządzenia imperium. Bibliografia:
[1] Tonio Holscher, Różni aktorzy- te same role. Panowanie ideologiczne cesarza w sztuce rzymskiej, Poznań 2014 s. 26 [2] Którzy w przypadku swego niezadowolenia podburzali lud przeciwko panującemu. [3] Swetoniusz, Żywoty Cezarów, I, 85 [4] Ibid, I, 88: ,,Umarł Cezar w pięćdziesiątym szóstym roku życia i w poczet bogów został zaliczony nie tylko przez formalną uchwałę senatorów, lecz również przez głębokie przekonanie ludu. Istotnie, w czasie uroczystości, które po raz pierwszy wydał na jego cześć wnet po ubóstwieniu spadkobierca August przez siedem dni świeciła kometa wschodząca koło jedenastej godziny. Uwierzono, że to dusza Cezara, przyjętego do nieba. Z tej przyczyny przedstawia się go odtąd na wizerunkach z gwiazdą nad głową. Kurię, gdzie został zamordowany, postanowiono zamurować, a idy marcowe nazwano dniem ojcobójstwa oraz uchwalono nigdy w tym dniu nie odbywać posiedzeń senatu" [5] Paul Zanker, August i potęga obrazów, Poznań 1999, s.65 [6] Ibid, s. 65- 73 [7] Choć należy zauważyć, że sam Oktawian w tym okresie również przybierał pozy bogów- zwłaszcza Apollina. Nie było to jednak tak ostentacyjne jak w przypadku Antoniusza i szybko zostało przez niego porzucone. Później znajdowało to odbicie w szczególnej estymie jaką Oktawian darzył Apollina. [8] Cyceron, Fillipiki 13, 11, 24 [9] Ronald Syme, Rewolucja rzymska, Poznań 2009, s. 311 [10] Res gestae, 34 [11] Zanker, August, s. 96 [12] Tacyt, Annales 3, 28 [13] Zanker, August, s. 90 [14] Ibid. s. 91 [15] Res Gestae 24 [16] Zanker, August, s. 91 [17] Ibid, s. 97 [18] Ibid, s 103 [19] Res gestae 34 [20] Florus, Zarys dziejów rzymskich 2, 34, 66 [21] Zanker, August, s 98 [22] Holscher, op cit, s. 16 [23] Ibid, s. 16 [24] Ibid, s 17 [25] Zanker, op cit, s. 108 [26] Horacy, Pieśni III, 6, 1-4 [27] John Clarke, Art in lives of Ordinary Romans, s. 137 [28] W wyczerpujący sposób omawia ten temat praca Paula Zankera, Apoteoza Cesarzy rzymskich. Rytuał i przestrzeń miejska, Poznań 2005 [29] Rzecz jasna tak wyglądał oficjalny wizerunek cesarza i sposób jego postrzegania w samej stolicy oraz zachodniej części imperium. Na wschodzie imperator bywał przedstawiany, traktowany i postrzegany, podobnie jak wcześniejsi hellenistyczni królowie. [30] Zanker, August, s. 224 [31] H. Dessau, Inscriptiones Latinae selectae, Berlin 1892, no 137 (cytat za: Syme, Rewolucja rzymska) [32] Zanker, August, s. 224 [33] Ibid, s. 122 [34] Grimal Pierre, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1987, s. 203 [35] Zanker, August, s. 136 [36] Pierre Grimal, op cit, s. 111 [37] Res gestae, 9 [38] Zanker, August, s. 141- 144 [39] Cyceron, W obronie Mureny 76 [40] Zanker, August, s. 141- 144 [41] Horacy, Pieśńi III, 6, 41-44 [42] Propercjusz IV, 11, 36 [43] Propercjusz, Elegie, II, 33, 11 [44] Zanker, August, s. 161- 162 [45] Swetoniusz, op cit, II, 34 [46] Ibid, II, 40
« Idee i ideologie (Publikacja: 30-01-2015 )
str. 9793 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Student komunikacji europejskiej w Instytucie Kultury Europejskiej UAM. Interesuje się historią starożytną, oraz historią literatury zwłaszcza XVIII- wiecznej oraz XX wiecznymi eksperymentami literackimi.
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||