Sanal Edamaruku stoi na czele największej i najprężniejszej organizacji racjonalistycznej na świecie — Indian Rationalist Association (New Dehli). Jest także prezesem federacji Rationalist International. Zorganizował trzy Międzynarodowe Konferencje Racjonalistyczne (1995, 2000, 2002). Jest wyśmienitym mówcą, miał wykłady także w wielu krajach Zachodu. Napisał kilka książek i dziesiątki artykułów tłumaczonych na wiele języków (w tym polski). Jego działalność krzewiąca kulturę rozumu w otoczeniu diametralnie niesprzyjającym, ukierunkowana przede wszystkim na indyjskie wsie, spowodowała tam „cichą rewolucję" mentalną ludności. Dzięki głośnej medialnie (nie tylko w samych Indiach, ale i w mediach światowych: Discovery, BBC, CNN, New York Times, Washington Post, Independent, Times, Guardian, Telegraph, Time, Newsweek i in.) i dynamicznej społecznie kampanii Edamaruku, ludzie otwierają się na inne niż tradycyjne schematy myślenia i postrzegania świata.

Pani Małgorzato,

Traktuje Pani Księgę jako swoje Opus Magnum. Życzę Pani, aby zrobiła Pani coś, co może jeśli nie przerosnąć Księgę, to stanowić jej niezbędne dopełnienie, jeśli ma spełnić ona swą rolę. Jeden ze współautorów Księgi — Karol Myśliwiec, powiedział, że jednym z jego życiowych marzeń jest przelanie na papier niezwykłych spotkań z ciekawymi ludźmi, ale nie tymi z pierwszych stron gazet, lecz wprost przeciwnie — z ludźmi spotykanymi w dżungli, na pustyni, w pociągu transsyberyjskim. Być może to właśnie wyłowienie tej cichej, niereklamowanej, niesprzedawanej, nieeksponowanej mądrości dziesiątków osób z różnych kultur — zwykłych-niezwykłych — może być czymś, co ukształtuje lud dopełni przesłanie na nowe tysiąclecie, wytyczy jego kierunek i powie, jak odkryć znaczenie wartości Dobra, Prawdy i Piękna. Ludzie, którzy zasilą Księgę, to osoby, których przesłania i myśli na ogół znamy — oni stale głośno mówią, piszą, działają. Jeśli zbierzemy te przesłania do jednego tygla z pewnością powstanie piękne dzieło, piękny symbol, piękny wkład Polski w ruch na rzecz Kultury Pokoju, ale czy przez zmieszanie i zestawienie znanych mądrości powstanie siłą synergii nowa wspaniała mądrość dla nowego wspaniałego świata? Nie jest to oczywiste. Być może to, o czym mówił prof. Myśliwiec, ale zrobione w skali Księgi Trzeciego Tysiąclecia, byłoby czymś zaiste niezwykłym i bezcennym...

W tych rozważaniach o przesłaniu dla świata, nie mogę zapomnieć o tym, że Polska i Polacy muszą priorytetowo zrewidować przesłanie dla siebie i na nowo przemyśleć wiele spraw. Kreuje się u nas kolejne symbole, laurki i święta, które tak naprawdę niczego nowego nie wnoszą (np. Dzień Solidarności i Wolności czy Dzień Jana Pawła II). Ponieważ jednak w życiu publicznym i społecznym Polski brak najbardziej rozumu i zdrowego rozsądku, należałoby ustanowić narodowy Dzień Rozumu, któryby o tych wartościach przypominał i je propagował. W USA w odpowiedzi na Narodowy Dzień Modlitwy utworzył się ruch na rzecz Narodowego Dnia Rozumu. Racjonaliści indyjscy 1 marca obchodzą Dzień Racjonalisty. I w Polsce Dzień Rozumu przydałby się ogromnie. Powinien on oznaczać intensywną promocję racjonalnego myślenia oraz zachowania, tak w sferze publicznej, jak i prywatnej. W szczególności powinien:
— podkreślać znaczenie nauki i metody naukowej dla racjonalnego myślenia i działania;
— wskazywać na konieczność samodzielnego i krytycznego myślenia;
— pokazywać metody manipulacji, psychomanipulacji oraz konieczność sceptycznego i nieżyczeniowego myślenia;
— propagować wieloświatopoglądowość w Polsce.

Media, które by poparły ideę krzewienia racjonalności (w przypadku mediów publicznych powinien to być obowiązek), powinny w tym dniu:
— zrezygnować z publikowania, emitowania i głoszenia treści i reklam paranaukowych i pseudonaukowych (np. horoskopy, porady wróżki itd);
— zmniejszyć do minimum lub w ogóle zrezygnować z jakichkolwiek wypowiedzi politycznych przez polityków i partie, gdyż te wypowiedzi w ogromnej większości nie są racjonalne;
— nie emitować mszy, kazań, programów religijnych, gdyż one głoszą kult wiary;
— zwiększyć dużo bardziej niż normalnie treści popularnonaukowe, edukacyjne, kulturalne;
— głosić konieczność oraz promować znaczenie racjonalności, zwłaszcza w sferze publicznej i społecznej.

Zapraszam do dyskusji...

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: O człowieku, nauce, religii i etyce. Rozmowa z profesorem Zdzisławem Cackowskim Od religii do racjonalizmu

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (7)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto