Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
204.818.523 wizyty
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 725 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Friedrich Nietzsche - Antychryst

Znajdź książkę..
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
"Jest u nas [w Walii?] takie powiedzenie: 'Jeśli muszę pójść do dżungli, to najlepiej, gdy będę miał za towarzysza Polaka'. Jesteście wierni, trzymacie się do końca razem. Starsze pokolenie Anglików zaświadczy też, jakimi świetnymi jesteście żołnierzami."
 Kultura » Historia

Myśl i działalność polityczna Henry'ego St. Johna, wicehrabiego Bolingbroke [5]
Autor tekstu:

W swoim pamiętniku (pod datą 5 września 1730 roku) lord Waldegrave [ 89 ] zanotował uwagę o Bolingbroke’u w liście Walpole’a przy okazji rozmów brata „premiera", Horacego z kardynałem Fleury na temat postulowanego przez Brytyjczyków demontażu portu w Dunkierce: ...Jego Eminencja wydawał się bardziej usposobiony by dać nam satysfakcję, niż do tej pory i powiedział : Je suis presque convaincu; i przyrzekł w ciągu czterech lub pięciu dni przedstawić sprawę radzie. Obietnica była zaznaczona w liście Sir Roberta (Walpole’a) którego część pan (Horacy) Walpole [ 90 ] pokazał kardynałowi, a w którym (Robert Walpole) napisał że lord Bolingbroke się poddał (politycznie) , że kardynał nie mógł zrobić tak jak zwykle (tzn. uchylać się od załatwienia sprawy) i że był zobowiązany przedstawić sprawę radzie. Kardynał zaprzeczył jakoby był w ten sposób zobowiązany lecz powiedział, że zawsze miał nadzieję na zgodę na uzyskanie jej aprobaty[ 91 ].

To, że Robert Walpole wymieniał w liście do swego brata ambasadora w Paryżu, jednym tchem zobowiązania kardynała i pokonanie pozycji Bolingbroke’a niewątpliwie świadczy o wpływie [ 92 ] brytyjskiej opozycji i samego St. Johna na politykę międzynarodową. Wpływ ten Walpole musiał uwzględniać tocząc swoją bezustanną walkę o większość parlamentarną i poparcie dla polityki rządu.

Bolingbroke nie mógł zasiadać w parlamencie, o co zatroszczył się Walpole, lecz jego poglądy były poglądami szerokiej rzeszy opozycjonistów aktywnych w obu Izbach i mogących tam zademonstrować jego poglądy. W ten sposób St. John nigdy nie przestał być zagrożeniem dla rządu. Opozycja wtrącała się na przykład w ustalenia dotyczące przymierza z cesarzem w 1730/1731 roku. Thomas Pelham, Książe Newcastle [ 93 ] napisał w styczniu 1731 do Earla Waldegrave’a o debacie parlamentarnej, podczas której opozycja proponowała wniesienie różnych poprawek do układu wiedeńskiego:

...William Wyndham wstał i zaproponował wniosek, który sprowadzał się do tego byśmy upewnili się co do tego, że Jego Królewska mość będzie współpracował ze swoimi sprzymierzeńcami by zapobiec wojnie na Renie lub w Austriackich Niderlandach, których utrzymanie w rękach obecnych właścicieli było tak ważne dla tego narodu i kosztowało nas wcześniej tak wiele krwi i pieniędzy [ 94 ]...

W dalszej części listu Newcastle wyśmiewa propozycję poprawki i relacjonuje dalszy przebieg obrad. Wniosek Wyndhama, najwierniejszego stronnika i przyjaciela St. Johna, został poparty (choć jak pisze Newcastle bez wielkiego przekonania) przez pozostałych liderów opozycji, którzy dawszy w ten sposób wyraz braku zaufania do polityki gabinetu, zaczęli krytykować wcześniejsze traktaty sojusznicze. Newcastle przytacza ich opinie o pozyskaniu przez Hanower Bremy i Verden jako o przyczynie wszelkiego zła. Mieli więc na tę sprawę pogląd identyczny jak Pitt [ 95 ]. Następne uwagi opozycji także zawierały silny ładunek izolacjonizmu. Wyndham … by pokazać prawdziwy duch patriotyzmu [ 96 ], zaproponował by po słowie zaangażowanie [ 97 ] dodać słowa: na tyle na ile odpowiada to interesom Wielkiej Brytanii {P:98|...T. Wyndham, in order to shew the true spirit of patriotism, proposed that, after the word „engagements" , the words "so far as they relate to the interest of Great Britain … W. Coxe, Memoirs of the Life and Administration of Sir Robert Walpole, t. III, s. 80.}...

Bolingbroke w dużym stopniu podzielał ten „patriotyczny", izolacjonistyczny punkt widzenia na sprawy zagraniczne czego dowodem jest dziś napisana przezeń pod koniec jego politycznej kariery i już po wojnie o sukcesję austriacką rozprawa pt.: Some Reflections on the Present State of the Nation. Zanim jednak przejdziemy do omówienia tego politycznego epitafium, warto przyjrzeć się bliżej innym tekstom napisanym przez St. Johna jeszcze w okresie rządów Walpole’a.

An Answer to the London Journal z 21 grudnia 1728 roku jest odpowiedzią Bolingbroke’a na artykuł zamieszczony 7 grudnia tego roku w tytułowym wigowskim London Journal, którego redaktorem był biskup Benjamin sprzyjający Walpole’owi, który zresztą zamieszczał od czasu do czasu w nim swoje artykuły. Zawarte w nim wyjaśnienia słuszności podjętych przez rząd działań, przede wszystkim wobec sporów z Hiszpanami, nie usatysfakcjonowały lidera opozycji. W swej odpowiedzi poddał on krytyce „pirackie" metody [ 99 ] zastosowane przez rząd Walpole’a wobec Hiszpanii w 1727 i 1728 roku. Autorzy artykułu zamieszczonego w London Journal pisali przecież: … należało zabierać pieniądze innych ludzi, tak samo jak pieniądze Hiszpanów. Należało być piratami… (We should have taken the money of other people, as well as of the Spaniards. We should have been pirates [ 100 ]).

St. John tak dalej podważa tezy dziennikarzy rządowych: ....Jeśli honor i interes Jego Królewskiej Mości i narodu brytyjskiego zostały, jak mówią, tak poważnie naruszone przez opinię publiczną i interes Wiednia, było właściwym nie podtrzymywać już żadnych układów, nawet tych które zdawały się godne, z cesarzem i królem Hiszpanii; skąd ten strach przed ich niezadowoleniem, czemu wytrzymywać tak długo obelgi, których doznajemy od Hiszpanów? Jeśli bylibyśmy w stanie dzięki naszym siłom i dzięki naszemu sojuszowi z Francją rozpocząć przeciwko nim wojnę mającą szanse powodzenia to dlaczego znów wybraliśmy zapobieganie jej, po tylu prowokacjach by ją rozpocząć?...Jeśli jednak honor i interesy Jego Królewskiej Mości nie zostały tak poważnie naruszone, jeśli nie moglibyśmy wygrać takiej wojny siłami własnymi lub dzięki sojuszowi z Francją, lub jeśli, jak często sugerowali Publicolae [ 101 ], taka wojna przyniosła by więcej szkody nam niż naszym wrogom, to co mogliśmy powiedzieć trzy lata temu [ 102 ] kiedy sytuacja zapowiadała większą i brutalniejszą eskalację, nieporównywalną z żadnym konfliktem miedzy cywilizowanymi narodami od czasu walk Karola V z Franciszkiem I... [ 103 ].

Wytknąwszy rządowi niezdecydowanie w tak ważnych kwestiach, St. John zastanawia się nad tym co właściwie członkowie gabinetu chcieli osiągnąć poprzez ataki floty admirała Hosiera [ 104 ] na posiadłości i okręty hiszpańskie w Ameryce Południowej:


1 2 3 4 5 6 7 8 Dalej..

 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Śmierć jednego Osamy
Nauki służebne


 Przypisy:
[ 89 ] James Waldegrave, 1. hrabia Waldegrave (1684-1741) — brytyjski dyplomata; ambasador w Austrii w latach 1727-30 i we Francji od 1730 do 1740.
[ 90 ] Horatio Walpole, 1. baron Walpole of Wolterton (ur. 1678, zm. 1757), brytyjski dyplomata. Jego starszym bratem był premier Sir Robert Walpole, a synem dyplomata Robert Walpole (1736-1810). Horatio Walpole był ambasadorem we Francji w latach 1724-1730.
[ 91 ] ...September 5. Mr. Walpole took an opportunity of speaking to the cardinal about Dunkirk . His Eminency seemed more disposed to give us satisfaction than he had been before; and said "je suis presque convaincu; and promised to lay the affair before the council; which promise came from a letter(part of which Mr. Walpole showed the cardinal) of Sir Robert, in which it was said that lord Bolingbroke gave out, that the cardinal could not do as usual; that he was obliged to lay matters before the council. The cardinal denied the obligation but; but said, he always hoped to have the approbation of the council for his conduct, vide:W.Coxe, Memoirs of the Life and Administration of Sir Robert Walpole, London 1798,t. III, s. 26.
[ 92 ] Elity polityczne powiązane z Walpole'm zwracały uwagę na komentarze Bolingbroke’a o ich bieżących poczynaniach jak na przykład w liście Herveya do Horacego Walpole’a z 3 stycznia 1736. Hervey informował brata „premiera" o uwadze St. Johna, że w zawieraniu ostatnich (z 1735 roku) układów politycznych ministrowie gabinetu Walpole’a mieli więcej szczęścia niż na to zasługiwali (were much luckier than they deserved), vide: W. Coxe, Memoirs of the Live and Administration of Sir Robert Walpole..., s. 311-312.
[ 93 ] Thomas Pelham, Książe Newcastle (1693-1768) bardzo bogaty i wpływowy arystokrata, stronnik Walpole’a i późniejszy dwukrotny premier Wielkiej Brytanii (w latach 1754-1756 i 1757-1762)
[ 94 ] ...W. Wyndham got up and made a motion for an additional paragraph to the following effect: "assuring ourselves that his majesty would concert with his allys as might prevent a war on the Rhine or in the Austrian Netherlands, the preservation of which, in the hands of the present possessors, was of such consequence to this nation and had formerly cost us so much blood and treasure, vide: W. Coxe, Memoirs of the Life and Administration of Sir Robert Walpole, t. III, s. 79.
[ 95 ] William Pitt Starszy (1708-1778) był , o czym jeszcze będzie mowa przeciwnikiem poświęcania interesów brytyjskich na rzecz hanowerskich.
[ 96 ] Ten fragment listu utrzymany jest w typowym dla inteligentnego Newcastle’a tonie sarkastycznym. Nazywa on Wyndhama „Tomkiem" (T.) a nie Tomaszem dając upust swej pogardzie dla dziecinady politycznej Patriot Boys.
[ 97 ] engagements
[ 99 ] H. St. John , The Works of Lord Bolingbroke...t. I, s. 244.
[ 100 ]  St. John H, The Works of Lord Bolingbroke...t. I, s. 244.
[ 101 ] Pseudonim, którym podpisywali swoje artykuły dziennikarze London Journal.
[ 102 ] W 1725 roku.
[ 103 ] ...If the honour and interest of his majesty and of the British nation say they, were so severly wounded by the public and private interest of Vienna, that it was fit to keep no longer any measures, even such as have been thought of decency, with the emperor and the king of Spain; why this fear of disobliging them? Why this long forbearance under all the insults offered to us by the Spaniards? If we were in condition, by our own strength, and by our alliance with France, to enter with a prospect of success into an immediate war, why again have we chosen to defer it, under so many provocations to begin it?...if the honour and interest of the honour and interest of his majesty and of the British nation, say they,were so not severely wounded; if we were neither, by our own strength, nor by the alliance of France...nay more , if...this war would have been more to our detriment than to that of our enemies, as the Publicolae have more than once insinuated in their papers, what could we mean three years ago, when matters were carried to greater and harsher extremities than it is possible to find any example of civilised nations , since the quarrel of Charles the Fifth, and Francis the First?, vide:St. John H, The Works of Lord Bolingbroke, t. I, s. 240-241.
[ 104 ] Bolingbroke porównuje skandaliczne jego zdaniem zachowanie adm. Hosiera z o wiele bardziej cywilizowanym zachowaniem Sir Charlesa Wagera, wysłanego w podobną misję w 1721 roku, vide: H. St. John, The Works of Lord Bolingbroke, t. I, s. 244-245.

« Historia   (Publikacja: 15-05-2011 )

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Piotr Napierała
Urodzony w 1982r. w Poznaniu - historyk; zajmuje się myślą polityczną oświecenia i jego przeciwników i dyplomacją Francji i Anglii XVIII wieku, a także kwestiami związanymi z ustrojem państw (Niemcy, Szwecja, W. Brytania, Francja) w tej epoce.
 Strona www autora

 Liczba tekstów na portalu: 74  Pokaż inne teksty autora
 Najnowszy tekst autora: Bernard-Henri Lévy American Vertigo
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 1584 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365