Nauka » Pseudonauka, paranauka
Homeopatyczne dowody [5] Autor tekstu: Apgaylard
Tłumaczenie: Zuzanna Niemier
„Nie ma
wystarczających dowodów z badań, by rozstrzygnąć, czy homeopatia może pomóc
chorym na astmę… Badano różne typy homeopatii. Badania były różnie
zaprojektowane. Nie ma żadnych dowodów na to, że normalnie stosowane formy
homeopatii są skuteczne w leczeniu astmy. Podjęto tylko ograniczone próby
pomiaru „efektu troski" (nie tylko efektu przyjmowania leków, ale również
konsultacji, które są istotną częścią indywidualnej terapii homeopatycznej).
Dopóki nie będzie silniejszych dowodów na skuteczność homeopatii w leczeniu
astmy, nie będziemy mogli jej rekomendować."
27. Homeopatia na demencję
Mccarney R, Warner J, Fisher P, Van Haselen R.
Homeopathy for dementia. Cochrane
Database of Systematic Reviews 2003, Issue 1. Art. No.: CD003803. DOI:
10.1002/14651858.CD003803.
„Nie ma żadnych
dowodów na to, że homeopatia jest skuteczna w leczeniu demencji. Badacze nie
znaleźli ani jednego dobrej jakości badania, zatem nie mogą powiedzieć, czy jest
skuteczna, czy nie, w leczeniu tego
schorzenia. Jako że nie ma informacji, w jakim stopniu homeopatia jest stosowana w przypadkach demencji, trudno powiedzieć, czy celowe jest przeprowadzenie
kolejnych badań."
28. Homeopatia na depresję:
systematyczny przegląd badań
Pilkington K, Kirkwood G, Rampes H, Fisher P, Richardson J.
Homeopathy for
depression: a systematic review of the research evidence. „Homeopathy"
2005; 94(3): 153-163.
"Dowody na
skuteczność homeopatii w przypadku depresji są ograniczone z powodu
braku
wysokiej jakości badań klinicznych."
29. Homeopatia na
zapalenie kości i stawów (Protokół Cochrane’a)
Munar
A, Gamboa OA, Ortiz NI.
Homeopathy for osteoarthritis. (Protocol) Cochrane
Database of Systematic Reviews 2007, Issue 1. Art. No.: CD006402. DOI:
10.1002/14651858.CD006402.
Nie dokończone.
30. Homeopatia na
pooperacyjną niedrożność jelit: metaanaliza
Barnes J, Resch K L, Ernst E.
Homeopathy for postoperative ileus: a meta-analysis. „Journal of Clinical Gastroenterology" 1997; 25(4):
628-633.
"Są dowody na to,
że leczenie homeopatyczne może skrócić czas trwania niedrożności po operacjach
jamy brzusznej czy operacjach ginekologicznych. Kilka zastrzeżeń wyklucza jednak
ostateczny wniosek. Wyniki te powinny być podstawą dla losowych badań z próbą
kontrolną (RCT), aby rozwiązać ten problem."
Szczegóły wyników są interesujące. Autorzy przedstawili
osobne wyniki dla preparatów o potencji większej niż 12C i mniejszej niż 12C.
"Badania środków o potencji <12C (n=660): czas do pierwszych gazów jelitowych WMD między homeopatią i placebo = -6.6 godzin (przedział
ufności 95% — 2.6 godziny, -10.5 godziny), p<0.05
Badania środków o potencji 12C lub więcej (n=416): czas do pierwszych jelitowych WMD między
homeopatią a placebo = -3.1 godzin (przedział ufności 95% -7.5 godziny, 1.3
godziny), nie jest istotne statystycznie."
Biorąc pod uwagę, że najczęściej stosuje się preparaty o potencji wyższej niż 12C, to badanie jest zdecydowanie negatywne dla zwykłej
praktyki homeopatycznej (przedział ufności 95% — zero, brak różnicy).
Według teorii homeopatycznej, wyższa potencja jest
bardziej efektywna. To badanie zaprzecza temu poglądowi.
31. Homeopatyczne
Oscillococcinum w zapobieganiu grypie i objawom grypopodobnym
Vickers AJ, Smith C.
Homoeopathic Oscillococcinum for preventing and treating
influenza and influenza-like syndromes. Cochrane Database of Systematic Reviews
2006, Issue 3. Art. No.: CD001957. DOI: 10.1002/14651858.CD001957.pub3.
Autorzy wyciągnęli następujące wnioski:
"...dane nie były
wystarczające, by zalecić ogólne wykorzystywanie Oscillococcinum jako
podstawowego sposobu leczenia grypy i objawów grypopodobnych… Według obecnych dowodów,
leki homeopatyczne podobne do Oscillococcinum nie zapobiegają grypie i jej
objawom."
32. Homeopatia na
przyspieszenie porodu
Smith CA.
Homoeopathy for induction of
labour. Cochrane Database of Systematic Reviews 2003, Issue 4. Art. No.:
CD003399. DOI: 10.1002/14651858.CD003399.
"Nie ma
wystarczającego dowodu na to, że homeopatia przyspiesza poród."
33. Leczenie
mięczaków zakaźnych
van der Wouden JC, Menke J, Gajadin S, Koning S, Tasche
MJA, van Suijlekom-Smit LWA, Berger MY, Butler CC.
Interventions for cutaneous
molluscum contagiosum. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, Issue 2.
Art. No.: CD004767. DOI: 10.1002/14651858.CD004767.pub2.
„Nie ma
wystarczających dowodów na to, że jakakolwiek konkretna terapia jest skuteczna w leczeniu mięczaków zakaźnych."
"Mięczaki zakaźne
są, u zdrowych ludzi, samoistnie ustępującą, względnie niegroźną infekcją
wirusową skóry. Dotyka ona zwykle dzieci i młodzieży. Można poszukiwać terapii,
głównie ze względów towarzyskich i estetycznych, oraz ze względu na ryzyko
zarażenia innych. Przegląd ten ukazuje, że wiele popularnych terapii na
mięczaka, jak fizyczne usuwanie, nie było wystarczająco zbadane. Skoro większość
zmian ulega samowyleczeniu w ciągu kilku miesięcy, nie pozostawiając blizn,
mięczak zakaźny może być pozostawiony bez interwencji lekarzy, dopóki nie
pojawią się lepsze dowody skuteczności stosowanych terapii."
34.
„Czy to
koniec homeopatii?"
Pod sensacyjnymi nagłówkami podsumowań opracowanych przez
Centre for Reviews and Dissemination znajdziemy analizę dowodów na wybrane
przypadki związane ze zdrowiem, publikowane w krajowych gazetach.
"Istnieją pewne
nieprawidłowości w badaniach z grupą kontrolną zażywającą placebo, zarówno tych
dotyczących homeopatii, jak i konwencjonalnej medycyny. Kiedy wprowadzi się
poprawki ze względu na te nieprawidłowości, można zauważyć, że są silne dowody
na konkretne skutki terapii konwencjonalnej, i słabe dowody na konkretne skutki
środków homeopatycznych. Odkrycia te wspierają hipotezę, według której kliniczne
skutki homeopatii to efekt placebo."
"To było
dobrze
przeprowadzone badanie i wnioski jego autorów są wiarygodne. Autorzy przyznali,
że ich odkrycia dotyczą jedynie konkretnych efektów homeopatii, i że mogą to być
efekty kontekstowe, takie jak relacje między terapeutą i pacjentem, które mogą
wpływać na skuteczność homeopatii."
35. Rezultaty i koszty konwencjonalnych i homeopatycznych strategii leczenia: porównawcze
badanie pacjentów z chronicznymi zaburzeniami
Witt
C, Keil T, Selim D, Roll S, Vance W, Wegscheider K, Willich S N.
Outcome and
costs of homoeopathic and conventional treatment strategies: a comparative
cohort study in patients with chronic disorders. „Complementary Therapies
in Medicine" 2005; 13(2): 79-86.
"Pacjenci
stosujący terapie homeopatyczne mają lepsze rezultaty niż pacjenci leczący się
konwencjonalnie, podczas gdy koszty leczenia obu grup były porównywalne."
Było jednak kilka
zastrzeżeń:
"Analiza opierała
się na grupie badanych, która była właściwa dla badanego problemu. Zatem
rezultaty badań nie mogą być argumentami za tym, że ta czy inna terapia jest
skuteczna dla wszystkich pacjentów w danej populacji. Dorośli w grupie leczącej
się za pomocą konwencjonalnej medycyny częściej korzystali z usług służby
zdrowia w ciągu 12 miesięcy przed podsumowaniem badania."
36.
Farmaekonomiczne (pharmaeconomic)
porównanie leczenia homeopatią i antybiotykami w zapaleniu śluzówki nosa i gardła (rhinopharyngitis) u dzieci
Trichard M, Chaufferin G, Nicoloyannis N.
Pharmacoeconomic comparison between
homeopathic and antibiotic treatment strategies in recurrent acute
rhinopharyngitis in children. „Homeopathy" 2005; 94(1): 3-9.
"...W leczeniu
zapalenia śluzówki nosa i gardła strategia homeopatyczna wydaje się być bardziej
skuteczna oraz jest powiązana z bardziej udanym życiem rodzinnym, niż strategia
antybiotykowa."
I znowu
zastrzeżenia:
"Dane dotyczące
skuteczności pochodzą tylko z jednego badania. Zaprojektowanie badania, czyli
przydzielenie do grup badawczych post hoc, nie było właściwe do badania tej
hipotezy. Autorzy przyznają, że pacjenci nie byli losowo przydzielani do grup,
oraz że nie ustalono rozmiaru grupy w fazie planowania badania. Rodzice
pacjentów wybrali dany typ leczenia, co było prawdopodobnie związane z wieloma
czynnikami społecznymi, ekonomicznymi i kulturowymi. Chociaż autorzy
rzeczywiście próbowali wyeliminować wpływ tych czynników, nie sprawdzali różnic w edukacji, poziomie przychodów czy rozmiarze mieszkania, choć mogło to wpłynąć
na wybór terapii i jej rezultaty. W dodatku kilka podstawowych parametrów było
różnie rozłożonych w obydwu grupach, i te mylące czynniki nie
były wzięte pod uwagę w analizie skuteczności. Autorzy przyznają, że ta
niehomogeniczność mogła wypaczyć rezultaty na rzecz grupy A lub grupy H, w zależności od parametrów.
1 2 3 4 5 6 Dalej..
« Pseudonauka, paranauka (Publikacja: 12-07-2009 Ostatnia zmiana: 15-07-2009)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 6676 |