|
|
 |
Przegląd wyników wyszukiwania
SztukaKto się boi przyznać, że boi się islamizmu?
Nick Cohen (16-11-2013) | | Biali Duńczycy zawiadomili policję,
że napisała o muzułmańskich mężczyznach molestujących i mordujących własne
córki i dorzuciła na dokładkę: Koran jest bardziej niemoralny, żałosny
i pomylony niż księgi dwóch pozostałych światowych religii razem wzięte. Do tekstu.. | | |
Performans – terminologiczne niedopowiedzenie w dobie wspólnotowej integra
Wojciech Michalski (08-03-2013) | | Ciekawe jak bardzo nasili się performowanie rzeczywistości wirtualnej. W gry komputerowe grają, póki co, ci, którzy chcą. Coraz popularniejsze są jednak interaktywne filmy (jak na razie dominuje tu serwis youtube), które pozwalają widzowi, poprzez kliknięcie, wybrać, w którą stronę ma potoczyć się akcja. (np. Save Jack, będące interaktywnym rozszerzeniem kultowego w pewnych kręgach krótkometrażu The Horribly Slow Murderer with the Extremely Inefficient Weapon Richarda Gale'a). Wciąganie w performans odbiorców z biernych do tej pory przestrzeni unaocznia, że proces wciąż jest w toku i zatacza coraz szersze kręgi. Do tekstu.. | | |
Partenon – cud architektoniczny
Anna Macha – Aslanidou (30-10-2012) | | Partenon został wybudowany ku czci bogini Ateny. Jest on najczęściej kopiowanym budynkiem w historii i inspiracją dla inżynierów
i architektów. Budowa trwała osiem lat i wymagała sumy odpowiadającej
dzisiejszym stu milionom
dolarów. Do budowy zostało zużyte dwadzieścia tysięcy ton najlepszego
marmuru. Duch Partenonu jest obecny niemalże w każdym dużym mieście w każdym zakątku świata. Do tekstu.. | | |
Rozkoszna cena mitu
Andrzej Koraszewski (10-03-2012) | | Żyjemy w świecie mitów i
zapewne nie ma na planecie Ziemi nikogo, kto nie padłby ofiarą opowieści, która po
dogłębnym zbadaniu rozpada się jak domek z kart. Czasem mit jest zaledwie
trochę przesadzoną prawdą, co może mieć jednak istotne konsekwencje. Pamiętam
jak kilka lat temu zaintrygowała mnie informacja, że doskonała jakość
skrzypiec Stradivariusa może mieć związek z klimatem. Do tekstu.. | | |
Teoria ras, czyli serce estetyki indyjskiej
Jacek Tabisz (02-12-2011) | | Rasa oznacza smak.
Ten
termin jest utożsamiany przez hinduistów często z absolutem. Już w czasach
Abhinavy Gupty pojawiła się grupa wyznawców hinduizmu doznających czczonych
przez siebie bogów poprzez ras lilę, grę emocji, którzy nazwali siebie "rasikami",
czyli miłośnikami ras. To samo słowo dotyczy w Indiach zwykłego melomana. Do tekstu.. | | |
Frederick Delius i jego ateistyczna msza
Jacek Tabisz (01-11-2011) | | "Msza
Życia" została nazwana mszą oczywiście metaforycznie, sławi człowieka przyszłości,
nie żyjącego dla zaświatów, lecz cieszącego się zmienną i zdrową potęgą
Natury. Ów człowiek jest dumny, energiczny, przepełniony radością i stroniący
od zachwycania się chrześcijańskim, zaświatowym samoumartwianiem się. Ów
nowy człowiek, w przeciwieństwie do człowieka wiary, nie jest niewolnikiem
swoich lęków, złudzeń i hipokryzji. Do tekstu.. | | |
Wprowadzenie do sztuki rokoko
Daniel Krzewiński (29-04-2010) | | Zadziwiającą karierę zrobił ten
styl powstały we Włoszech; kapryśny, fantazyjny i asymetryczny ornament, w
którym niewyraźny motyw muszli strzępiasto i pokrętnie rozgałęział się w
wodorosty, chrząstki, łodygi i płomienie, czy kogucie grzebienie, z czasem
wiązał się z girlandami, wstęgami, emblematami pastoralnymi, miłosnymi,
muzycznymi. Ornament ten we Francji wpełznął na meble, brązy, ramy obrazów i
luster, sztukaterie i malowidła ścienne. W Niemczech nie tylko oplątał wnętrza,
ale wyszedł na fasady i zaczął sobie podporządkowywać konstrukcję
architektoniczną. Ten czepliwy twór stał się wszechobecny na naczyniach i
figurynkach z fajansu i porcelany, na srebrach stołowych, na lichtarzach i
zegarkach, na zdobiących ubiory haftach i koronkach, na ilustracjach, winietach
i przerywnikach książek. Do tekstu.. | | |
Sztuka popularna czy „sztuka” popularna?
Dorota Bystroń (27-04-2010) | | Sztuka popularna wzbudza negatywne uczucia wśród teoretyków, którzy przekonują
nas o tym, że nie spełnia ona standardowych założeń, jakie sztuka w ogóle
powinna wypełniać. W swej krytyce kierują się przede wszystkim w stronę pojęcia
"przeżycia estetycznego" czy też "zadowolenia estetycznego", które nie występuje
według nich w przypadku kontaktu z tworem sztuki popularnej. Oddzielają oni
grubą linią przyjemność odczuwalną podczas obcowania z przedmiotem sztuki
popularnej od rzeczywistego ich zdaniem przeżycia jakie winno wzbudzać prawdziwe
dzieło sztuki. W przyjemności czy też rozrywce upatrują oni potrzebę wywołania
natychmiastowego zadowolenia, które w rzeczywistości jest złudne, nietrwałe,
zabierając tym samym miejsce prawdziwej sztuce niosącej ze sobą przeżycia
wyższego rzędu, a przede wszystkim trwałą satysfakcję. Do tekstu.. | | |
Przegląd archiwum streszczeń
|
 |
